Αυτή την ανάρτηση ονειρεύομαι να την κάνω από τότε που ξεκίνησα αυτό το blog. Όλο έλεγα ότι δεν είμαι έτοιμη. Ήθελα να είναι όσο πιο πλήρης γίνεται. Πλήρης, όχι μόνο τεχνικά, αλλά να μπορεί να μεταφέρει όλα αυτά που συμβολίζει αυτή η κρεατόπιτα για μένα. Όλα αυτά που συμβολίζει αυτό το blog για μένα. Food that makes me happy… Νομίζω ότι τώρα πια είμαι έτοιμη.
Αυτός ο διαγωνισμός με έβαλε στην πρίζα. Πέρυσι όχι τόσο, φέτος όμως πραγματικά με έβαλε στην πρίζα. Και τώρα που το διαγωνιστικό κομμάτι τελειώνει, παρά την ατελείωτη κούραση που νιώθω, παρά το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα η κουζίνα μου θύμιζε συνεχώς βομβαρδισμένο τοπίο, η τραπεζαρία μου στολισμένη επί μονίμου βάσεως με όλων των ειδών τα υπέροχα σερβίτσια, μαχαιροπίρουνα, εργαλεία του ΙΚΕΑ, κι εγώ η ίδια να σέρνομαι κάθε βράδυ από το ξενύχτι και την κούραση, νιώθω πολύ ικανοποιημένη που κατάφερα να ολοκληρώσω δέκα αναρτήσεις, μαζί με τη σημερινή, συνοψίζοντας μαγειρικά και φωτογραφικά, αυτό που για μένα θα πει Family Cooking, διασκεδάζοντας μάλιστα πάρα πολύ σε όλη τη διάρκεια.
Family cooking λοιπόν για μένα είναι…
Το φαγητό που γρήγορα, αλλά ποτέ πρόχειρα ετοιμάζει μια εργαζόμενη μαμά, και θέλει να είναι νόστιμο και θρεπτικό, όπως τα φιλέτα σολομού με κρούστα μυρωδικών στο φούρνο, ή αυτή η εθιστική one-pot μακαρονάδα με κοτόπουλο, καραμελωμένο κρεμμύδι, μανιτάρια και γραβιέρα.
Το πάντα λίγο καλύτερο κυριακάτικο τραπέζι που, είτε ετοιμάζεται εύκολα με έναν καλό προγραμματισμό, όπως η κλασική Shepherd’s pie, είτε μαγειρεύεται παρέα με τους καλεσμένους, σαν ένα πάρτυ μαγειρικής, όπως τα μίνι ρολάκια κιμά τυλιγμένα με μπέικον και οι πατατούλες hasselback.
Family cooking όμως εξίσου είναι…
Ένα σπέσιαλ πρωινό σαββατοκύριακου, που μπορεί να είναι τόσο εύκολο, όσο και εντυπωσιακό, με μια πουτίγκα με cinnamon rolls και σάλτσα βανίλιας, ένα υγιεινό χειμωνιάτικο smoothie με σαγκουΐνι και ρόδι, που ετοιμάζει η μαμά για να φροντίσει την υγεία όλης της οικογένειας, αλλά και ένα αμαρτωλό cheesecake με lemon curd, που ετοιμάζει η μαμά για να κολάσει όλη την οικογένεια.
Και φυσικά οι δυο αγαπημένες κατηγορίες οικογενειακών γλυκών σνακ, τα κέικ και τα μπισκότα. Ένα απίστευτα σοκολατένιο κέικ, μαζί με ένα χειροποίητο ρόφημα σοκολάτας, αλλά και λαχταριστά cookies με ταχίνι και σοκολάτα που ετοίμασαν τα ίδια τα παιδιά που τα απόλαυσαν, αφού, family cooking χωρίς παιδάκια που θα παίξουν στην κουζίνα, δεν γίνεται.
Και ερχόμαστε στο σήμερα, και στην τελευταία ανάρτηση στο πλαίσιο των φετινών Food Blog Awards…
Γιατί αυτή είναι η πιο σημαντική για μένα συνταγή, και γιατί συμβολίζει λίγο παραπάνω από όλες τις άλλες το family cooking; Γιατί αυτή είναι η πιο παραδοσιακή οικογενειακή μας συνταγή, η πιο αγαπημένη πίτα από όλες τις αγαπημένες πίτες.
Αυτή που η γιαγιά Σύλβα έφτιαχνε κάθε Πρωτοχρονιά και μοίραζε ταψιά σε όλη την οικογένεια. Αυτή που συνέχισε και συνεχίζει να φτιάχνει η μαμά Ερατώ κάθε Πρωτοχρονιά και μοιράζει ταψιά σε όλη την οικογένεια. Αυτή που η ίδια η γιαγιά Σύλβα μου έμαθε να ανοίγω φύλλο, με αυτόν τον τόσο εύκολο τρόπο, αυτή που για μένα συμβολίζει αυτόν τον σχεδόν μυστικιστικό δεσμό ανάμεσα στις γυναίκες της οικογένειας μου, τη μαγειρική, και την λαχτάρα τους να κρατάνε τόσο ζωντανές τις οικογενειακές παραδόσεις.
Εννοείται πως για τη σημερινή παρουσίαση της κρεατόπιτας ζήτησα τη βοήθεια της Ερατούλας, όχι τόσο γιατί δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω μόνη μου (είπαμε, η γιαγιά μου έμαθε πολλά!), αλλά κυρίως γιατί ήθελα να κάνουμε όλη τη διαδικασία παρέα. Άλλωστε, μαγείρεψα με παιδάκια, μαγείρεψα με φίλους, ήταν ποτέ δυνατόν να μη μαγειρέψω μία συνταγή μαζί με τη μαμά μου; Χρειαζόμουν άλλωστε και το κατάλληλο μοντέλο…
Αυτή η πίτα βέβαια, προκαλεί δάκρυα συγκίνησης, όχι μόνο λόγω της ιστορίας και των συμβολισμών της, αλλά κυρίως λόγω της γεύσης της. Το τραγανό, αλλά ντελικάτο φύλλο που θυμίζει σφολιάτα, αλλά και πάλι όχι, και αυτή η γέμιση, η τόσο πληθωρική, όσο πληθωρική ήταν η γιαγιά μου σε όλα της (μαγειρική, εμφάνιση, συναισθήματα), δημιουργούν ένα σύνολο που όμοιό του δεν έχει. Δεν έχει σας λέω, και αλήθεια πρέπει να με πιστέψετε.
Έχει φυσικά και τα μυστικά στην εκτέλεσή της. Τέσσερα φύλλα όλα κι όλα. Τέσσερα. Όχι, η γιαγιά μου δεν έφτιαχνε ποτέ πίτες με χωριάτικο, λεπτό φύλλο, με 1800 φύλλα πάνω κάτω. Τέσσερα φύλλα, που ανοίγουν και βουτυρώνονται, και διπλώνουν με τέτοιο τρόπο, ώστε το κάθε ένα από αυτά να είναι στην πραγματικότητα εννιά φύλλα. Μην ανησυχείτε, σας έχω πολύ αναλυτικές οδηγίες και φωτογραφίες παρακάτω (με το μοντέλο που λέγαμε πιο πριν…).
Και η γέμιση; Κιμάς, πράσα και το αγαπημένο κίτρινο τυρί της γιαγιάς. Ναι, αν έχετε διαβάσει αντίστοιχες παλιότερες συνταγές της Σύλβας, ξέρετε ότι δεν είναι κάποιο παραδοσιακό ελληνικό τυρί, αλλά είναι ένα άκρως παραδοσιακό ρεγγάτο. Γιατί όπως έχουμε ξαναπεί, δεν μιλάμε για κάποια παραδοσιακή γιαγιά.
Με αυτή λοιπόν τη συνταγή ολοκληρώνεται για μένα ο κύκλος των Food Blog Awards, του διαγωνισμού που διοργάνωσε για δεύτερη συνεχή χρονιά το περιοδικό ΒΗΜΑGourmet, και το my blissfood διαγωνίστηκε στην κατηγορία Best Family Cooking με χορηγό τα καταστήματα ΙΚΕΑ.
Για πολύ λίγες μέρες ακόμα μπορείτε να ψηφίζετε τους/τις αγαπημένους/ες σας food bloggers, και θα με κάνετε τόσο, μα τόσο χαρούμενη, αν με ψηφίσετε εδώ, με τρία απλά βηματάκια.
Ακολουθεί η εκτέλεση της συνταγής βήμα-βήμα, ελπίζω πραγματικά να καταλάβετε πόσο εύκολη και λαχταριστή είναι, και να τη δοκιμάσετε!

Ξεκινάμε με το ζυμάρι. Σε ένα μεγάλο μπωλ βάζουμε το νερό, το ξύδι, το λάδι και το αλάτι.

Προσθέτουμε λίγο λίγο το αλεύρι, ζυμώνοντας ενδιαμέσως. Αναλόγως με τη μάρκα, μπορεί να χρειαστούμε λίγο λιγότερο ή λίγο περισσότερο αλεύρι. Θέλουμε να έχουμε μία ζύμη μαλακή, η οποία ίσα που θα ξεκολλάει από τα χέρια.

Αφήνουμε το ζυμάρι να ξεκουραστεί για περίπου μία ώρα στο ψυγείο, έτσι ώστε να αναπτυχθεί καλά η γλουτένη και να ανοίγει πολύ εύκολα το φύλλο.

Στο μεταξύ ετοιμάζουμε τη γέμιση. Ζεματίζουμε τα πράσα, και τα στραγγίζουμε πολύ καλά. Σωτάρουμε το κρεμμύδι και τον κιμά, μέχρι αυτός να καβουρδιστεί καλά.

Αποσύρουμε από τη φωτιά, αλατοπιπερώνουμε και προσθέτουμε το μοσχοκάρυδο, τα πράσα, τα αβγά (τα οποία έχουμε χτυπήσει για λίγο) και το ρεγγάτο. Αφήνουμε τη γέμιση στην άκρη να κρυώσει.

Βγάζουμε το ζυμάρι από το ψυγείο, και με ένα μαχαίρι το χωρίζουμε στα 4 και…

…πλάθουμε 4 μπαλάκια.

Ρίχνουμε νισεστέ στον πάγκο και ανοίγουμε το πρώτο μπαλάκι σε φύλλο με τον πλάστη.

Αλείφουμε με ένα πινέλο όλη την επιφάνεια του φύλλου με λιωμένο βούτυρο.

Διπλώνουμε το φύλλο από την μία μεριά κατά τα 2/3, και αλείφουμε τη διπλωμένη επιφάνεια με βούτυρο. Φέρνουμε από πάνω το άλλο 1/3 να διπλώσει, έτσι ώστε να έχουμε ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο. Αλείφουμε τη διπλωμένη επιφάνεια με βούτυρο.

Διπλώνουμε τώρα κατά μήκος, πάλι στα 3, πρώτα από τη μία μεριά κατά τα 2/3 και…

…αλείφουμε τη διπλωμένη επιφάνεια με βούτυρο.

Τελειώνουμε φέρνοντας την αντίθετη πλευρά από πάνω, και έχουμε ένα πακετάκι, το οποίο πιέζουμε περιμετρικά με τα δάχτυλά μας να κλείσει καλά, πασπαλίζουμε με νισεστέ και αφήνουμε στο ψυγείο να παγώσει το βούτυρο.

Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία με τα άλλα 3 φύλλα, τα οποία αφήνουμε στο ψυγείο μέχρι να παγώσει το βούτυρο. Μόλις δούμε ότι το πρώτο πακετάκι έχει κρυώσει καλά, απλώνουμε λίγο νισεστέ στον πάγκο μας και το ανοίγουμε σε φύλλο.

Λαδώνουμε καλά ένα ταψί διαμέτρου 30 εκ. και, με τη βοήθεια του πλάστη, τοποθετούμε το φύλλο στο ταψί.

Λαδώνουμε καλά το φύλλο.

Ανοίγουμε και απλώνουμε από πάνω το δεύτερο φύλλο.

Ρίχνουμε πάνω από το δεύτερο φύλλο τη γέμιση και σκεπάζουμε με το τρίτο φύλλο.

Λαδώνουμε καλά το τρίτο φύλλο και τοποθετούμε από πάνω το τέταρτο φύλλο, λίγο πιο σουρωτά, να μην είναι τεντωμένο.

Με ένα μαχαίρι κόβουμε το φύλλο που περισσεύει πολύ, αφήνουμε όμως λίγο για να σχηματίσουμε τον κόθρο, τυλίγοντας προσεκτικά τις άκρες προς τα μέσα, γύρω γύρω στο ταψί.

Χαράσσουμε με μαχαίρι την πίτα σε 8 κομμάτια και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 στις αντιστάσεις, για περίπου 1 ώρα.
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
Μερίδες: 8

- για τα φύλλα
- 250 ml χλιαρό νερό
- 2 κ.σ. ξύδι
- 4 κ.σ. ελαιόλαδο
- 700 - 750 γραμ. αλεύρι
- αλάτι
- για τον κιμά
- 500 γραμ. κιμά μοσχαρίσιο
- 1 μεγάλο κρεμμύδι τριμμένο
- 4 πράσα κομμένα σε ροδέλες
- 2 αβγά
- 250 γραμ. τυρί ρεγγάτο τριμένο
- ⅛ κ.γ. μοσχοκάρυδο
- αλάτι, πιπέρι
- επιπλέον
- 125 γραμ. βούτυρο λιωμένο
- 180-200 ml ελαιόλαδο για το άλειμμα των φύλλων
- νισεστέ για το άνοιγμα των φύλλων
- Ξεκινάμε με το ζυμάρι. Σε ένα μεγάλο μπωλ βάζουμε το νερό, το ξύδι, το λάδι και το αλάτι.
- Προσθέτουμε λίγο λίγο το αλεύρι, ζυμώνοντας ενδιαμέσως. Αναλόγως με τη μάρκα, μπορεί να χρειαστούμε λίγο λιγότερο ή λίγο περισσότερο αλεύρι. Θέλουμε να έχουμε μία ζύμη μαλακή, η οποία ίσα που θα ξεκολλάει από τα χέρια.
- Αφήνουμε το ζυμάρι να ξεκουραστεί για περίπου μία ώρα στο ψυγείο.
- Στο μεταξύ ετοιμάζουμε τη γέμιση. Ζεματίζουμε τα πράσα, και τα στραγγίζουμε πολύ καλά.
- Σωτάρουμε το κρεμμύδι και τον κιμά, μέχρι αυτός να καβουρδιστεί καλά.
- Αποσύρουμε από τη φωτιά, αλατοπιπερώνουμε και προσθέτουμε το μοσχοκάρυδο, τα πράσα, τα αβγά (τα οποία έχουμε χτυπήσει για λίγο) και το ρεγγάτο.
- Αφήνουμε τη γέμιση στην άκρη να κρυώσει.
- Βγάζουμε το ζυμάρι από το ψυγείο, και με ένα μαχαίρι το χωρίζουμε στα 4 και πλάθουμε 4 μπαλάκια.
- Ανοίγουμε το πρώτο μπαλάκι σε φύλλο με τον πλάστη.
- Αλείφουμε με ένα πινέλο όλη την επιφάνεια του φύλλου με λιωμένο βούτυρο.
- Διπλώνουμε το φύλλο από την μία μεριά κατά τα ⅔, και αλείφουμε τη διπλωμένη επιφάνεια με βούτυρο.
- Φέρνουμε από πάνω το άλλο ⅓ να διπλώσει, έτσι ώστε να έχουμε ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο. Αλείφουμε τη διπλωμένη επιφάνεια με βούτυρο.
- Διπλώνουμε τώρα κατά μήκος, πάλι στα 3, πρώτα από τη μία μεριά κατά τα ⅔ και αλείφουμε τη διπλωμένη επιφάνεια με βούτυρο.
- Τελειώνουμε φέρνοντας την αντίθετη πλευρά από πάνω, και έχουμε ένα πακετάκι, το οποίο πιέζουμε περιμετρικά με τα δάχτυλά μας να κλείσει καλά, πασπαλίζουμε με νισεστέ και αφήνουμε στο ψυγείο να παγώσει το βούτυρο.
- Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία με τα άλλα 3 φύλλα, τα οποία αφήνουμε στο ψυγείο μέχρι να παγώσει το βούτυρο.
- Μόλις δούμε ότι το πρώτο πακετάκι έχει κρυώσει καλά, απλώνουμε λίγο νισεστέ στον πάγκο μας και το ανοίγουμε σε φύλλο.
- Λαδώνουμε καλά το ταψί μας και, με τη βοήθεια του πλάστη, τοποθετούμε το φύλλο στο ταψί.
- Λαδώνουμε καλά το φύλλο και απλώνουμε από πάνω το δεύτερο φύλλο.
- Ρίχνουμε πάνω από το δεύτερο φύλλο τη γέμιση και σκεπάζουμε με το τρίτο φύλλο.
- Λαδώνουμε καλά το τρίτο φύλλο και τοποθετούμε από πάνω το τέταρτο φύλλο, λίγο πιο σουρωτά, να μην είναι τεντωμένο.
- Με ένα μαχαίρι κόβουμε το φύλλο που περισσεύει πολύ, αφήνουμε όμως λίγο για να σχηματίσουμε τον κόθρο, τυλίγοντας προσεκτικά τις άκρες προς τα μέσα, γύρω γύρω στο ταψί.
- Χαράσσουμε με μαχαίρι την πίτα σε 8 κομμάτια και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 στις αντιστάσεις, για περίπου 1 ώρα.
Για την παρουσίαση της σημερινής συνταγής χρησιμοποιήθηκε ο περιστρεφόμενος δίσκος σερβιρίσματος SNUDDA, το μαχαίρι γενικής χρήσης και η πιάστρα ΙΚΕΑ 365+ , το μικρό πιάτο ARV, και η πετσέτα κουζίνας TEKLA, όλα των καταστημάτων ΙΚΕΑ. Για την εκτέλεση της συνταγής χρησιμοποιήθηκαν επίσης εργαλεία και σκεύη ΙΚΕΑ.
10 Comments
πωωωωωωω βρε χρυσα!!! μεγαλο κεφαλαιο στον βορρα η πρωτοχρονιατικη κρεατοπιτα!!
και αυτα τα μαμαδιστικα χερια… ποση αγαπη!!! μαεστρος η μαμα στο φυλλο!! η πιτα υπεροχη ! η τεχνικη “γιαγιαδιστικη σφολιατα” !! δεν το εχω δοκιμασει ετσι σαν μαντηλακια , συνηθως οπως ειναι το φυλλο μεγαλο κ βουτυρωμενο το τυλιγουμε σαλιγκαρι εμεις. …
αυτη τη στιγμη το εδειξα στην δικη μου μαμα να σας “κλεψουμε ” την τεχνικη μια φορα!!! και σας βαθμολογει με αριστα 10 με τονο λεει!! εξαιρετικη πιτα υπεροχο κοθαρο και να μας στειλετε ενα κομματακι γτ μας ανοιξατε την ορεξη τετοια ωρα !! χαχα
καλη επιτυχια στον διαγωνισμο!
Αναστασία μου σε ευχαριστώ πολύ! Το δεκάρι της Κοζανιτισσας μαστορισας του φύλλου μετράει και λίγο παραπάνω, οπότε χαίρομαι πάρα πάρα πολύ που σας άρεσε!
Καλησπέρα!
Θα μπορούσα να φτιάξω τα φύλλα και τη γέμιση από την προηγούμενη μέρα και να αφήσω το στήσιμο και το ψήσιμο για την επομένη;
Καλησπέρα,
φυσικά και μπορείτε να την ετοιμάσετε από την προηγουμένη που θα την ψήσετε! Μπορείτε να την στήσετε και στο ταψί από την προηγούμενη. Εννοείται απλώς ότι θα πρέπει να την βάλετε στο ψυγείο!
Καλή επιτυχία!
Δεν θα σταθώ στη συνταγή, όσο υπέροχη και αν είναι πραγματικά!
Θα σου πω απλά ότι η ανάρτηση σου με συγκίνησε πολύ. Γιατί ένιωσα την αγάπη για την οικογένεια και το σεβασμό προς τις παραδόσεις. Και ένιωσα σαν να είμαι στην κουζίνα σου και να σε βλέπω να ανοίγεις φύλλο παρέα με την Ερατούλα.
Πολλά μπράβο Χρύσα για τη συνολικά άρτια προσπάθεια και για τα υπέροχα οικογενειακά μαγειρέματα!
Σε ευχαριστώ Ερμιονάκι, πάρα πολύ! Πολύ χαίρομαι που κατάφερα να σε βάλω στην κουζίνα μας, ο σκοπός μου αυτός ήταν, ελπίζω κι άλλοι να το είδαν έτσι!!! ☺️
Χρύσα μου πώς μου ξέφυγε αυτή η συνταγή και εγώ δεν ξέρω… Πόσο τέλεια όχι μόνο η συνταγή αλλά και το κόνσεπτ και η παρουσίαση!! Για μένα είσαι νικήτρια όπως και να έχει ξέρεις γιατί; Γιατί αυτό ακριβώς το ποστ θα μείνει ανεξίτηλο στο χρόνο και πάντα θα σου θυμίζει το όμορφο συναίσθημα, την θαλπωρή όσα χρόνια και αν περάσουν!! Κάτι τέτοια βλέπω και με κάνουν να ερωτεύομαι το blogging πάλι από την αρχή! Σε ευχαριστώ για αυτό!! Πολλά φιλιά!!
Το σχόλιό σου με συγκινεί βαθιά Αθηνούλα μου… Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!
Η αλήθεια είναι ότι ήθελα με κάποιο τρόπο όλο αυτό να μείνει στο χρόνο, και τώρα ήταν η ευκαιρία…
Το blogging… ναι, κάτι τέτοιες στιγμές κι εγώ πραγματικά έτσι νιώθω!
Σε φιλώ!
Mα ποσο ωραια κι ευκολα μας παρουσιασες την κιμαδοπιτα!!! Εισαι χαρισματικη διοτι μιλας πολύ ωραια κι ειδικα που αναφέρεις την μαμα και την γιαγια !! Αλλο τοσο μου εφερες δακρυα στα ματια ενθυμουμενη κι εγω με την σειρα μου την μαμα μου και την γιαγια !!! Ποσα φτιαχναμε μαζι…!!!!
Εισαι ενας χαρισματικος ανθρωπος με χρυσα χερια!!! Δεν την εκανα ακομη την πιτα σου μα δεν θα αργησω να την φτιαξω!!! Όπως τα παρουσιάζεις νομιζω πως είμαι διπλα σου και ακουω την φωνη σου!!! Σε συγχαιρω σε θαυμαζζω!!! Σε φιλω κι ευχομαι τα καλυτερα για σενα!!!
Τα λόγια σας με συγκινούν βαθιά, και σας ευχαριστώ τόσο πολύ για όλα όσα μου γράψατε! Έχουν μεγάλη σημασία για μένα, ειδικά σε αυτή την πολύ προσωπική μου ανάρτηση.
Περιμένω τις εντυπώσεις σας για την πίτα!