Απορώ πραγματικά πώς είναι δυνατόν εδώ και τόσο καιρό να μην έχω κάνει κάποια ανάρτηση με μελιτζάνα. Αυτό το αγαπημένο μου λαχανικό. Αυτό που φωνάζει από μακριά “καλοκαίρι”. Αυτό που διχάζει το σπίτι μου, αφού υπάρχει ο “δύσκολος” που αρνείται πεισματικά να το φάει…
Τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να ταιριάζουμε σε όλα με τον άλλο, άλλωστε θα καταντούσε βαρετό… Μπορούμε όμως να δοκιμάζουμε συνέχεια καινούργιες συνταγές με το επίμαχο υλικό, ελπίζοντας πως κάποια στιγμή θα τον πείσουμε για τη νοστιμιά της. Αυτή τη φορά τον πείσαμε τουλάχιστον να δοκιμάσει… Κάτι ήταν κι αυτό. Νομίζω δε ότι η απάντηση “για μελιτζάνα, καλό είναι”, μπορεί να θεωρηθεί ένα βήμα πιο κοντά στην επιτυχία…
Βέβαια μπορεί να μην αρέσει η μελιτζάνα στον καλό μου, αρέσει όμως πάρα πάρα πολύ στον μπαμπά μου, κι έτσι τα involtini di melanzane, αυτά τα ρολάκια από μελιτζάνα γεμιστά με περισσότερη μελιτζάνα και μπόλικη παρμεζάνα, γαρνιρισμένα με πέστο κόκκινης πιπεριάς και λίγη ακόμα παρμεζάνα (ποτέ δεν είναι αρκετή η παρμεζάνα…), σερβιρίστηκαν μαζί με πολλά ακόμα antipasti, μικρά ιταλικά μεζεδάκια, σε ένα τραπέζι που ετοιμάσαμε με τη μαμά μου για να γιορτάσουμε τα γενέθλιά του.
Ο μπαμπάς μου είναι μεγάλος foodie, από τους μεγαλύτερους που ξέρω. Δεν είναι άνθρωπος της ποσότητας, αλλά της γεύσης. Απολαμβάνει πολύ περισσότερο μια ποικιλία ορεκτικών μαζί με ένα καλό κρασί, παρά μια μεγάλη μερίδα από το πιο νόστιμο φαγητό. Η μεγαλύτερή του απόλαυση σε ένα τραπέζι είναι η ώρα που θα μαζευτούν τα κυρίως πιάτα και θα βγει μια πιατέλα με τυριά για να συνοδεύσει το υπόλοιπο κρασί του. Και μαζί του πάντα κι εγώ…
Όταν ήρθε λοιπόν η ώρα να αποφασίσουμε με τη μαμά μου το μενού για το τραπέζι των γενεθλίων του, της πρότεινα να μην ετοιμάσουμε κάποιο μεγάλο κυρίως πιάτο, αλλά να κάνουμε ένα μικρό (που τελικά δεν ήταν και πολύ μικρός γιατί, ως συνήθως παρασυρθήκαμε…) μπουφέ με πολλά antipasti, που όλα ξέραμε ότι θα είναι του γούστου του, και να τα συνοδέψουμε με το αγαπημένο μας ροζέ κρασί.
Έτσι, μετά τη μεξικάνικη φιέστα για τα γενέθλια της μαμάς μου τον Μάρτιο, το θεματικό εορταστικό τραπέζι μας αυτή τη φορά είχε άρωμα Ιταλίας, η κουζίνα της οποίας είναι μεγάλη αδυναμία τόσο του foodie μπαμπάκα μου, όσο και δική μου… Μπρουσκέτες με ντομάτα, αγγούρι, κάπαρη και ρίγανη, φέτες πεπόνι, τυλιγμένες με prosciuto, σαλάτα caprese, με ντοματίνια, μοτσαρέλα και βασιλικό, αυτοσχέδια “κριτσίνια” από σφολιάτα με παρμεζάνα, gnocchi με σάλτσα μανιταριών (έτοιμη), ραβιόλια γεμιστά με μανιτάρια (κι αυτά έτοιμα, σας θυμίζω ήμασταν στην εξοχή…), λίγες ελιές, παρμεζάνα και gorgonzola, και φυσικά ο πρωταγωνιστής, τα αγαπημένα μας involtini di melanzane γέμισαν το τραπέζι μας και χαροποίησαν, όπως ήταν αναμενόμενο, τον εορτάζοντα, ο οποίος, με το χαμόγελο “βιδωμένο” στο πρόσωπο, δεν έχανε ευκαιρία να θαυμάζει και να ευχαριστεί! Το τραπέζι μας έκλεισε δε με την δίχρωμη κρέμα με mascarpone, πραλίνα φουντουκιού και amaretti που σας έδειξα την προηγούμενη φορά, την οποία χρησιμοποιήσαμε και ως τούρτα για να σβήσει το κεράκι του…
Αν σας αρέσει η μελιτζάνα όσο και σε μένα (και τον μπαμπά μου…), δοκιμάστε αυτό το ορεκτικό, και πάρτε ιδέες για ένα ιταλικό τραπέζι, που, ειδικά τώρα το καλοκαίρι είναι, κατά τη γνώμη μου, ιδανικό για μια μικρή γιορτή, ένα βραδάκι με φίλους ή ένα ρομαντικό δείπνο στο μπαλκόνι…!
Η συνταγή
για τη γέμιση
250 ml γάλα
2 κ.σ. βούτυρο
2 κ.σ. αλεύρι
1/2 κούπα τριμμένη παρμεζάνα
1 μελιτζάνα
επιπλέον
5 μελιτζάνες
200 γραμ. πέστο κόκκινης πιπεριάς (έτοιμο ή σπιτικό ή άλλη σάλτσα με κόκκινη πιπεριά)
1/2 κούπα τριμμένη παρμεζάνα
Ξεκινάμε με τη μελιτζάνα της γέμισης, την οποία ψήνουμε στο φούρνο για 30 περίπου λεπτά. Τη βγάζουμε από το φούρνο, την αφήνουμε να κρυώσει, την ξεφλουδίζουμε, την αφήνουμε για λίγο στο σουρωτήρι να στραγγίξουν τα υγρά της και την πολτοποιούμε (η διαδικασία αυτή μπορεί να γίνει και από την προηγούμενη μέρα).
Ετοιμάζουμε μία μπεσαμέλ βάζοντας σε ένα κατσαρολάκι το βούτυρο να ζεσταθεί. Μόλις λιώσει προσθέτουμε το αλεύρι και ανακατεύουμε συνεχώς για λίγο, να καβουρδιστεί. Προσθέτουμε το γάλα και ανακατεύουμε συνεχώς, μέχρι να έχουμε μια αρκετά πηχτή κρέμα. Προσθέτουμε την τριμμένη παρμεζάνα και την πολτοποιημένη μελιτζάνα και ανακατεύουμε καλά.
Ξεφλουδίζουμε τις μελιτζάνες, τις κόβουμε σε φέτες κατά μήκος (4-5 φέτες την κάθε μελιτζάνα) και τις αφήνουμε σε αλατόνερο για 15-30 λεπτά. Τις ξεπλένουμε, τις σκουπίζουμε καλά και τις τηγανίζουμε σε καυτό λάδι για λίγο, ίσα να αλλάξει το χρώμα τους. Τις αφήνουμε σε απορροφητικό χαρτί να στραγγίξει το λάδι καλά.
Παίρνουμε κάθε φετούλα μελιτζάνας, βάζουμε στη μία άκρη της μία κουταλιά από τη γέμιση και την τυλίγουμε σε ρολό. Τοποθετούμε τα ρολάκια δίπλα δίπλα σε ένα ταψί. Απλώνουμε πάνω σε κάθε ρολάκι από μία κουταλιά πέστο και πασπαλίζουμε όλη την επιφάνεια με την τριμμένη παρμεζάνα. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για περίπου 15 λεπτά.
29 Comments
Το καλύτερο μου είναι να τρώω πολλά ορεκτικά όποτε πολυ μου άρεσε η ιδεά του μπουφέ σας (μπορεί να στην κλέψω, τώρα που πήρα ιδέες). Παλιά ούτε και εγώ έτρωγα μελιτζάνες, αλλά πλεόν μου αρέσουν παρα πολύ (παρότι αυτές δεν με συμπαθούν παντα και με πειράζουν λίγο), αλλά το ρισκάρω συνήθως και τις τρώω. Ωραία ιδέα που στη μπεσαμελ βάζεις και την πολτοποιημένη μελιτζάνα, για έξτρα σώμα και γεύση. Να υποθεσω οτί η συνταγή είναι από το τετράδιο της μαμάς?
Να τον χαίρεσαι τον μπαμπά σου!
Κλέψε ελεύθερα, θα σου αρέσει, είμαι σίγουρη!
Και ναι, είναι συνταγή της μαμάς…. Φαίνεται, ε;
Ευχαριστώ για τις ευχές Τάνια!
Να χαίρεσαι τον μπαμπά σου !! Ο μπουφές που ετοιμάζατε φαίνεται πεντανόστιμος !!!
Ευχαριστώ πολύ Άρη!
Να τον χαίρεσαι τον μπαμπά σου!! Φανταστιό το θεματικό σας τραπέζι και οι γιάμι γιάμι μελιτζανούλες! Πολλά φιλιά καλό ΣΚ!
Ευχαριστώ Αθηνά, χαίρομαι που σου άρεσαν!
Εξαιρετικά τα ρολάκια!!! Μ' αρέσει που έβαλες μελιτζάνα μέσα στη μπεσαμέλ και η πάστα κόκκινης πιπεριάς θα τα απογειώνει!!! θα τα δοκιμάσω σίγουρα!
Ο ιταλικός μπουφές σου σκίζει!! Πολύ ωραίο το μενού!! Χρόνια πολλά στο μπαμπά!!
Η μελιτζάνα μέσα στη μπεσαμέλ της δίνει περισσότερη ένταση και σώμα, για να μη χύνεται μόλις πας να κόψεις.
Ευχαριστώ πολύ Πέπη!
E, o πατερούλης παράπονο δεν πρέπει να είχε!!
Να τον χαίρεσαι και να τον φροντίζεις πάντα τόσο νόστιμα!
Οσο για το μελιτζανομεζεδάκι, είναι πραγματικά σούπερ!!!!
Εμείς ευτυχώς στο σπίτι μας στο θέμα μελιτζάνα, κερδίζουμε 3 προς 1 (όπου 1 ο δύσκολος γιος μου) κι έτσι λέμε ναι σε όλες τις μελιτζανο-νοστιμιές!
Φιλάκια!
Δεν είχε κανένα παράπονο, ίσα-ίσα!
Τυχερή είσαι Έλενα!
Τι ωραίο τραπέζι!! Μπράβο σας. Να τον χαίρεστε!!!
Ευχαριστούμε πολύ Ξανθή!
Να τον χαίρεσαι τον πατερούλη σου!!
Σίγουρα θα χάρηκε πολύ με τόσα καλούδια που του ετοιμάσατε!
Όλα φαίνονται υπέροχα αλλά ως λάτρης της μελιτζάνας κι εγώμε αυτό το πιάτο θα ξετρελαινόμουν!
φιλιά πολλά Χρύσα μου!
Χάρηκε, δεν θα πει τίποτα!
Ευχαριστώ πολύ Εύη!
«Kατά μάνα κατά κύρη, κατά γιο και θυγατέρα» που λέει και η παροιμία! Είστε οικογενειακώς foodies κι αυτό δεν κρύβεται. Κάθε οικογενειακό τραπέζι αποτελεί αφορμή για μια γιορτή γεύσεων. Έμεινα άφωνη με την ποικιλία του μενού! Πολλά συγχαρητήρια σε μαμά και κόρη!
Ευχαριστούμε πολύ Νανά, η αλήθεια είναι ότι η ιταλική έμπνευση μας παρέσυρε και φτιάξαμε και κάτι παραπάνω….
μμμμμμ τι ωραιες Ιταλικες γεύσεις!! Τυχερος ο μπαμπας που τον προσεχετε ετσι!! Πολυχρονος!! Σιγουρα θα το χαρηκε πολυ!! πολλα φιλια Χρυσα μου!!
Σου αρέσουν κι εσένα οι ιταλικές γεύσεις, ε; Ε, και σε ποιον δεν αρέσουν, θα μου πεις!
Ευχαριστούμε πολύ Ελπιδάκι!
Χρόνια πολλά στο μπαμπά, να είναι πάντα γερός και χαρούμενος! Ο μπουφές των γενεθλίων…άπαιχτος, όλες οι νοστιμιές μαζεμένες, τι να πρωτοπαινέψω! Θα παινέψω τις μελιτζάνες, λατρεμένη γεύση, ειδικά με το συνδυασμό που μας προτείνεις. Φαντάζομαι τα αρώματα και τη γεύση ….μμμμμ!
Ευχαριστούμε πολύ Αμαλία μου, για τις ευχές και τα καλά σου λόγια!
Αν σου αρέσουν οι μελιτζάνες, αυτή η συνταγή είναι για σένα!
Λατρεύω την μελιτζάνα και θα δοκιμάσω σίγουρα την συνταγή σου! Να τον χαίρεσαι τον μπαμπά σου! Να τον αγαπάς και να τον φροντίζεις έτσι. Φιλιά πολλά
Δοκίμασέ την Γιώτα, είναι για "μελιτζανολάτρεις"!
Ευχαριστώ πολύ!
Να τον χαίρεσαι και πάλι τον μπαμπά Χρύσα μου!
Με τέτοιους γονείς που εκτιμούν και αγαπούν το καλό και ποιοτικό φαγητό, δεν είναι να απορεί κανείς που έγινες food blogger 🙂
ο μπουφές σας αξιοζήλευτος πραγματικά!
Ανοίγει την όρεξη και τροφοδοτεί με ιδέες.
Η μελιτζάνα ομολογουμένως δεν είναι το αγαπημένο μου υλικό και ενίοτε με δυσκολεύει, αλλά το ορεκτικό που μας προτείνεις θα το δοκίμαζα ευχαρίστως. Αδυναμία μεγάλη η παρμεζάνα βλέπεις!
Φιλιά!
Ευχαριστώ Ερμιόνη μου!
Είχα πολλά μαζεμένα να πω για το φαγητό μάλλον, έτσι προέκυψε…!
Είναι γεύση που μερικές φορές είναι δύσκολη, αλλά με τους κατάλληλους συνδυασμούς, γίνεται πιο προσιτή για όλους! Αφού δοκίμασε ο Κώστας, σίγουρα ανοίγει το δρόμο!
Δεν υπάρχει καλύτερο λαχανικό από τη μελιτζάνα!! Τέλος!!
Κρίμα που την τρως μόνη σου και δεν μπορείς να μοιραστείς αυτή την τόσο ωραία γεύση της. Φυσικά παντα υπάρχει φως στο τούνελ!! Να, δες εμένα με τη φέτα! χαχαχαχαχαχαχα
Καταπληκτικά ρολά! Δεν έχω να πω τίποτα! Μόνο δώσε μου το ταψί να το εξαφανίσω!
Όσο για το τραπέζι- μπουφέ, μου άρεσε πολύ!!! Γενικά μου αρέσουν τα θεματικά τραπέζια και όχι αυτά που δεν έχουν ειρμό και συνοχή. Εσύ απ΄ότι φαίνεται τα καταφέρνεις κάτι παραπάνω από καλά σε αυτού του είδους τους μπουφέδες!!!!!!!!!!!!! Δηλαδή να περιμένουμε τον επόμενο?? αχχαχαχα
Να τον χαίρεσαι τον μερακλή μπαμπά σου και πάντα να είναι καλά!!!!!!!!!!!!
Σε φιλώ Χρύσα!!!!!!!!!!!!!!
Λες να δω καμιά μέρα και τον Κώστα να ζητάει μελιτζάνα και να χαίρεται που την τρώει;;;; Μη μου δίνεις φρούδες ελπίδες, σε παρακαλώ, μην παίζεις με τον πόνο μου Χρυσαυγή!
Για τον επόμενο δεν μπορώ να πω πότε θα είναι, λέω να ξεκουραστώ τώρα λίγο, άσε που τα επόμενα γενέθλια είναι τα δικά μου!
Ευχαριστούμε πολύ!
Υπέροχα τα ρολά μελιτζάνας και με το πέστο απογειώθηκαν!!! Να τον χαίρεσαι τον μπαμπάκα σου!!!! Πολύ ωραίος γενικά ο μπουφές Χρύσα…πότε είπαμε ότι θα είναι ο επόμενος;;;;
η αληθει αειναι οτι τη μελιτζανα δυσκολα θα την φαω… αλλα αυτα τα ρολακια μου κλεινουν το ματι τους το κλεινω κ εγω !! χαχαχα
εξαιρετικος μπουφες πρωτοτυπος!
Μα τι λαχταριτος μπουφες… ολα ενα κι ένα!