Δεύτερο κέικ μέσα στην εβδομάδα, και νομίζω ότι μετά από αυτό δεν πρόκειται να ξαναφτιάξω γλυκό για τουλάχιστον ένα μήνα. Γιατί μετά από αυτό το κέικ, το απόλυτα σοκολατένιο fudge κέικ, το οποίο ονομάσαμε στο σπίτι μας το “απαγορευμένο”, και αποφασίσαμε ότι μας επιτρέπουμε να το φτιάχνουμε μόνο μία φορά το χρόνο, δεν μας παίρνει να συνεχίσουμε να έχουμε τέτοιους πειρασμούς ανάμεσά μας.
Η αλήθεια είναι ότι αυτός ο πειρασμός ήρθε κάπως καρμικά στη ζωή μου, και έτσι δεν μπόρεσα να τον αγνοήσω. Γιατί πάνω που σχεδίαζα ένα αφιέρωμα για τα αγαπημένα μου κέικ στο instagram, ένα κορίτσι που αγαπώ πολύ μου έστειλε αυτή τη συνταγή, μαζί με μια ιστορία που με άγγιξε. Γιατί αν έχω δύο αδυναμίες σε αυτή τη ζωή, είναι τα σοκολατένια κέικ και οι όμορφες ιστορίες. Κι όταν αυτά τα δύο συνδυάζονται, μου θυμίζουν τον λόγο για τον οποίο έγινα food blogger.
Η Βασιλική λοιπόν, γνωστή στον κόσμο του instagram ως hellotheredreamer, είναι ένα κορίτσι από αυτά που με κάνουν να αγαπώ λίγο παραπάνω τον ψηφιακό αυτό κόσμο του blogging και των social media. Ένα κορίτσι που είναι η χαρά της ζωής προσωποποιημένη, που με κάνει να περιμένω πάντα πώς και πώς τα posts και τα stories της, και που η αλήθεια είναι ότι μου θυμίζει λίγο και τον εαυτό μου στην ηλικία της. Απολαμβάνω πάντα τις συζητήσεις που ανοίγουμε, και πραγματικά ανυπομονώ μια μέρα να τη γνωρίσω από κοντά. Θα τη βρεις επίσης και εδώ, να φτιάχνει τα πιο όμορφα, τα πιο γλυκά καδράκια, που σου φτιάχνουν τη διάθεση και μόνο που τα βλέπεις.
Το Choco Fudge Cake λοιπόν αυτό, είναι μια συνταγή που έφερε η μαμά του Δημήτρη, του άντρα της Βασιλικής από την Αμερική, όπου είχε πάει για διδακτορικό μαζί με τον μπαμπά του. Εκεί, μια συμφοιτήτριά της, της έδωσε αυτή τη συνταγή, η οποία από τότε μέχρι σήμερα είναι η αγαπημένη τους οικογενειακή συνταγή, η σπεσιαλιτέ της μαμάς Ματίνας.
Όμως γιατί να μην μας διηγηθεί καλύτερα την ιστορία η ίδια η Βασιλική…:
“Λοιποοον, μαμά και μπαμπάς Δημήτρη είχαν φύγει από Ελλάδα χωρίς χρήματα! Τίποτα! Τα λεφτά για τα αεροπορικά τα έβαλαν οι συγγενείς τους, τσοντάραν όλοι από λίγο! Πήγαν εκεί με τις υποτροφίες τους αλλά δεν είχαν τίποτα… φαντάσου ότι ταξίδεψαν με ταξιδιωτική βίζα που έληξε κ μέχρι να βγει η φοιτητική πέρασαν στον Καναδά για λίγες μέρες! Σπούδαζαν στο Berkeley, στην Καλιφόρνια και οι δυο και δούλευαν και σε ένα σουβλατζίδικο για να βγάζουν χρήματα! Τρελή ιστορία εντάξει… τι να λέμε τώρα, όλα αυτά το 1976-1977 περίπου! Εκεί λοιπόν η μαμά Ματίνα είχε κάνει παρέες και μια συμφοιτήτρια της, της είχε δώσει τη συνταγή! Για το φάμιλι μας είναι σπέσιαλ συνταγή, έχουμε κάνει γενέθλια /ΠΟΛΛΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ /με αυτή τη συνταγή και όταν νιώθει κάποιος από εμάς down, θα το προτείνει ο ένας στον άλλον.. τύπου να σου φτιάξω το τσοκο φατζ κεικ;! Επίσης, όταν έχουμε καιρό να το κάνουμε θα το αναζητήσουμε, θα πει ο Δημήτρης στη μαμά του «μάναααα φτιάξε το τσοκο φατζ κεικ»! Είναι το υπέρτατο mood maker!”
Καταλαβαίνεις επομένως ότι μια τέτοια ιστορία, εκτός από το απόλυτο respect που με κάνει να εκφράσω για προφανείς λόγους, με κάνει να θέλω να δοκιμάσω σαν τρελή τη συνταγή που συνοδεύει. Άλλωστε ένα mood maker cake δεν θα έβρισκε καλύτερη εποχή να έρθει στα χέρια μου, έτσι δεν είναι; Αν όχι εν μέσω καραντίνας, απομόνωσης, και τεντωμένων νεύρων που φέρνουν όλα αυτά, τότε πότε; Εννοείται λοιπόν πως μπήκε άμεσα στο πρόγραμμα, δοκιμάστηκε, πέτυχε με την πρώτη και φυσικά έφτασε γρήγορα γρήγορα ως εδώ.
Πραγματικά δεν ξέρω αν χρειάζεται να γράψω τίποτα παραπάνω για να σου περιγράψω αυτή τη γεύση, αυτή την απολαυστική εμπειρία. Νομίζω ότι το καταλαβαίνεις και χωρίς λόγια. Ναι, είναι αυτό ακριβώς που φαντάζεσαι. Και επειδή δυσκολεύομαι να χρησιμοποιήσω λέξεις που ύστερα θα πρέπει να εξηγήσω στο παιδί μου που θα διαβάσει ενδεχομένως αυτό το κείμενο (if you know what i mean…), θα αρκεστώ στο να σου πω ότι κάποια από τα σχόλια που έλαβε ήταν “…το καλύτερο κέικ όλων των εποχών” (ναι, φυσικά αυτός ήταν ο Γιώργος, ο οποίος πραγματικά δυσκολεύτηκε πάρα πολύ να περιμένει να ψηθεί το κέικ, να κρυώσει το κέικ, να γεμίσει και να γλασαριστεί το κέικ, να φωτογραφηθεί το επόμενο πρωί το κέικ και μετά να φάει επιτέλους το κομμάτι του κέικ που πρωταγωνιστεί στη φωτογράφηση, δευτερόλεπτα μετά το τελευταίο κλικ…), “… ηχούν καμπανάκια ευτυχίας στα αφτιά μου”, “… την άκουσα από τη σοκολάτα”, γενικώς, πρόκειται όπως καταλαβαίνεις για ολοκληρωμένη εμπειρία απόλαυσης…
Από την Καλιφόρνια του ’76, στην, μόλις απελευθερωμένη από την καραντίνα Ελλάδα του 2020, νομίζω αυτό το κέικ, το υπέρτατο mood maker όπως το λέει και η Βασιλικούλα, δεν χρειάζεται και κάτι περισσότερο για να σε πείσει να το δοκιμάσεις. Κι αν όχι τώρα, σίγουρα θα είναι η συνταγή που θα κρατήσεις για ώρα ανάγκης, θα πάρεις από δίπλα και ένα μπουκάλι φρέσκο γάλα, θα το απολαύσεις, και όλα θα είναι καλύτερα….
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
Μερίδες: 15
- για το κέικ
- 225 γραμ. αλεύρι
- 300 γραμ. ζάχαρη λευκή κρυσταλλική (ή 100 λευκή και 200 demerara)
- 60 γραμ. κακάο
- 1½ κ.γ. σόδα
- ¼ κ.γ. αλάτι
- 2 κ.γ. άρωμα βανίλιας ή 2 βανιλίνες
- 125 γραμ. βούτυρο λιωμένο
- 2 αβγά
- 375 ml ξινόγαλα
- για το γλάσο
- 400 γραμ. ζάχαρη άχνη
- 60 γραμ. κακάο
- 2 κ.γ. άρωμα βανίλιας ή 2 βανιλίνες
- ¼ κ.γ. αλάτι
- 85 γραμ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
- 120 ml περίπου βραστό νερό
- Βάζουμε στον κάδο του μίξερ ή σε ένα μεγάλο μπωλ όλα τα υλικά του κέικ, αφήνοντας στην άκρη περίπου το ⅓ του ξινόγαλου.
- Χτυπάμε με το μίξερ σε χαμηλή ταχύτητα μέχρι να ανακατευτούν τα υλικά.
- Προσθέτουμε το υπόλοιπο ξινόγαλα και χτυπάμε για άλλα 3 περίπου λεπτα.
- Μεταφέρουμε το μείγμα σε καλά βουτυρωμένη και αλευρωμένη φόρμα. Αν θέλουμε, μαζί με το αλεύρι, μπορούμε να βάλουμε και λίγο κακάο.
- Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 175 βαθμούς με αέρα για 40-45 λεπτά.
- Για να φτιάξουμε το γλάσο, κοσκινίζουμε μέσα στον κάδο του μίξερ ή σε ένα μεγάλο μπωλ την άχνη με το κακάο.
- Προσθέτουμε τη βανίλια, το αλάτι και το βούτυρο σε κομματάκια και χτυπάμε με το μίξερ, μέχρι να ενσωματωθεί το βούτυρο στο μείγμα.
- Με το μίξερ να χτυπάει, προσθέτουμε λίγο λίγο το βραστό νερό, Ρίχνουμε το νερό σιγά σιγά για να ελέγξουμε την υφή του γλάσου.
- Σταματάμε όταν έχουμε ένα λείο και πηχτό γλάσο.
- Όταν το κέικ κρυώσει, το ξεφορμάρουμε, κόβουμε στη μέση εγκάρσια και γεμίζουμε με το μισό περίπου γλάσο.
- Αραιώνουμε το υπόλοιπο γλάσο με λίγο επιπλέον νερό και το ρίχνουμε πάνω από το κέικ.
No Comments