Φθινόπωρο προς χειμώνα πια, νομίζω ότι η πιο cosy εποχή του χρόνου είναι αυτή που ξεκινάει τώρα, στο ενδιάμεσο. Αυτή που δεν θυμίζει πια φθινόπωρο, μιας και τα χρώματα δεν είναι τα γνωστά πορτοκαλί-κίτρινα-καφέ των δέντρων, αλλά δεν είναι και ακόμα για τα καλά χειμώνας, αυτή που η ατμόσφαιρα έχει ήδη αρχίσει να μυρίζει Χριστούγεννα, αλλά δεν πλησιάζουμε ακόμα, αυτή ακριβώς που το σκοτεινό απόγευμα θέλει να σε βρίσκει με ένα φλυτζάνι ζεστό καφέ ή τσάι στο χέρι. Και τι θέλει φυσικά μαζί; Ένα κέικ εννοείται. Ένα κέικ σαν αυτό.
Αλήθεια, εσείς στολίσατε; Γιατί βλέπω όλο και περισσότερα σπίτια γύρω μου ήδη στολισμένα, και ξέρω αρκετό κόσμο που το σκέφτεται για τις αμέσως επόμενες μέρες. Προσωπικά μου φαίνεται ακόμα αρκετά νωρίς, φοβάμαι ότι αν έχω από τώρα στολισμένο το σπίτι, μπορεί μέχρι τις γιορτές να με έχει κουράσει. Το έχω ως οικογενειακή παράδοση να στολίζουμε το σπίτι το τελευταίο σαββατοκύριακο του Νοέμβρη, και να φανταστείς ότι κάποτε αυτό σήμαινε ότι ήμουν από τους πρώτους που στόλιζαν. Φέτος νιώθω ότι θα είμαι από τους τελευταίους. Δεν πειράζει όμως, μου ανοίγει περισσότερο η όρεξη για τα Χριστούγεννα…
Αυτή την περίοδο εδώ και χρόνια την ονομάζω “προ-χριστουγεννιάτικη”. Τώρα που αρχίζουν για τα καλά στο μυαλό μου (και στο τετράδιό μου επίσης) τα σχέδια για όλα. Για τα δώρα, για τις συνταγές, για τη διακόσμηση. Και αυτό με χαλαρώνει πάρα πολύ, ειδικά μέσα στην τρέλα της καθημερινότητας. Το να βρίσκομαι για παράδειγμα κολλημμένη στην πρωινή κίνηση και να σκέφτομαι χριστουγεννιάτικες συνταγές ακούγοντας την αγαπημένη μου μουσική, μπορεί να σώσει εμένα (αλλά και τους γύρω μου) από πάρα πολλά νεύρα.
Θα μου πεις, καλά όλα αυτά, αλλά έχουμε καιρό να τα συζητήσουμε ακόμα… Δεν μας είπες τίποτα ακόμα για αυτό το κέικ. Αυτό το κέικ λοιπόν. Κέικ με καφέ και καρύδια. Φέτος που λες έχω πάθει κάτι με τα καρύδια. Ποιος, εγώ που πριν από λίγα χρόνια δεν ήθελα ούτε να τα βλέπω, δεν ήθελα ούτε κατά διάνοια μέσα στα γλυκά μου. Φέτος λοιπόν τα καρύδια με κυνηγάνε. Έχω καθαρίσει, κοπανίσει και τρίψει πολλά κιλά καρύδια. Μη ρωτάς πώς προέκυψε, είναι άλλη ιστορία. Εφόσον όμως συνέβη, είπα κι εγώ να ακολουθήσω το ρεύμα (to go with the flow που λένε και στο χωριό μου) και να τα απολαύσω στο έπακρο.
Κι αφού έφτιαξα τρεις δόσεις από τα αγαπημένα μου καρυδάτα της θείας Ευαγγελίας (σε παραλλαγή με την οποία θα πρέπει κάποια στιγμή να επανέλθω, γιατί ήταν πολύ πετυχημένη) και άρχισα να τα μοιράζω για να μην καταλήξω να τα τρώω εγώ όλα, αφού κρατήθηκα πάρα πολύ για να μην φτιάξω την θεική αυτή μελαχρινή καρυδόπιτα, είπα να δοκιμάσω κάτι τόσο απλό στη σκέψη και την εκτέλεση, όσο ένα κέικ, ένα κέικ όμως, που, παρά την απλότητά του, είναι αυτό ακριβώς που ταιριάζει στην εποχή και στον απογευματινό μου καφέ, αυτόν του σκοτεινού απογεύματος που σου περιέγραψα παραπάνω.
Αφράτο, αέρινο, αρκετά άγλυκο και διακριτικό σε άρωμα, μπορώ να πω ότι είναι ένα από τα πιο ντελικάτα κέικ που έχω φτιάξει. Μπορεί να μην είναι το κέικ που θα δώσεις στα παιδιά να πάρουν μαζί τους στο σχολείο (ή και να είναι, αν τα δικά σου παιδιά είναι λίγο πιο δεκτικά από τα δικά μου…), αλλά πάλι, δεν χρειάζεται όλα όσα φτιάχνουμε να είναι για τα παιδιά, έτσι δεν είναι;
Προ-χριστουγεννιάτικη περίοδος λοιπόν, χουχουλιάρικη και με αισιόδοξες σκέψεις στο μυαλό, και ναι, ένα κέικ που λίγη από τη γεύση του δάσους και λίγο από το άρωμα του αγαπημένου μας καφέ, είναι ό,τι καλύτερο μπορώ να σκεφτώ να συντροφεύει τα απογευματινά μου ροφήματα, που θα απολαμβάνω είτε παίζοντας με τα παιδιά στο πάτωμα, είτε στο δρόμο, από τη μια δραστηριότητα στην άλλη. Ναι, γιατί μου αρέσει να καλοπιάνω και τον εαυτό μου πού και πού…
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
Μερίδες: 20 φέτες
- μία δόση καφέ espresso
- 250 γραμ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
- 225 γραμ. ζάχαρη
- 50 γραμ. καρυδόψυχα τριμμένη
- 4 αβγά
- 200 γραμ. αλεύρι
- 1 κ.γ. baking powder
- 1 κ.γ. σόδα
- 1 κ.σ. γάλα
- για το γλάσο
- 200 γραμ. ζάχαρη άχνη
- Ετοιμάζουμε μία δόση καφέ espresso.
- Ρίχνουμε το βούτυρο και τη ζάχαρη στον κάδο του μίξερ ή σε ένα μεγάλο μπωλ και χτυπάμε με το μίξερ μέχρι να αφρατέψει καλά.
- Προσθέτουμε τα αβγά ένα ένα συνεχίζοντας το χτύπημα.
- Σε ένα μπωλ αναμιγνύουμε το αλεύρι με το baking powder και τη σόδα και το προσθέτουμε σιγά σιγά στο μείγμα του κέικ, ανακατεύοντας συνεχώς.
- Προσθέτουμε το γάλα και 2 κ.σ. από τον καφέ που ετοιμάσαμε και ανακατεύουμε.
- Ρίχνουμε τα καρύδια και ανακατεύουμε ίσα ίσα μέχρι να ενσωματωθούν στο μείγμα.
- Βουτυρώνουμε μία φόρμα του κέικ και ρίχνουμε το μείγμα μέσα.
- Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς με αντιστάσεις για περίπου 45 λεπτά.
- Αφήνουμε το κέικ να κρυώσει εντελώς και ετοιμάζουμε το γλάσο.
- Σε ένα μπωλ ρίχνουμε τη ζάχαρη άχνη και μία κ.σ. από τον έτοιμο espresso και ανακατεύουμε καλά.
- Θέλουμ ένα γλάσο, ούτε πολύ αραιό, ούτε πολύ σφιχτό, να στέκεται.
- Όταν το κέικ κρυώσει εντελώς, απλώνουμε από πάνω το γλάσο.
No Comments