Είναι μυστήριο το πώς, αλλά εδώ και τόσα χρόνια, δεν έχω δημοσιεύσει ούτε μία συνταγή για μπιφτέκια. Κεφτέδες ναι, ρολό κιμά ναι (και όχι μόνο μία φορά), κιμάδες σε όλες τις μορφές και τους συνδυασμούς, αλλά μπιφτέκια ποτέ! Δεν πιστεύεις κι εσύ ότι ήρθε η ώρα; Δέχομαι άλλωστε τόσο bullying από τον περίγυρό μου για να μην μαγειρέψω και να μην δημοσιεύσω τίποτα το “αμαρτωλό” και επιβαρυντικό για τη διατροφή κανενός, λες και όλοι περιμένουν τον Ιούνιο για να σώσουν το bikini body τους… Μπιφτεκάκια λοιπόν, που δεν σου έχω δείξει ξανά ποτέ, με πατατούλες “σαν” τηγανιτές (όχι, για να μη λες), και μία σαλτσούλα δροσερή, καλοκαιρινή, χωρίς πολλές τύψεις…
Χάζευα προχθές που λες κάτι παλιές συνταγές, από τις πρώτες του my blissfood, πριν από περίπου 5,5 χρόνια. Έτσι, για να σιγουρευτώ ότι όντως δεν έχω ανεβάσει ποτέ συνταγή για μπιφτέκια. Και διάβαζα τις ιστορίες μου για το τότε μικρό μου αγόρι, που ήταν 1,5 χρονών, που έβγαζε δόντια και μας ξενυχτούσε, που μετά άρχισε να λέει τα πρώτα του αστεία λογάκια, που πρωτοπήγε στον παιδικό σταθμό, που, που, που… Εντάξει, συγκινήθηκα. Μου αρέσει πολύ που έχω κρατήσει ένα τέτοιο ημερολόγιο. Μου θυμίζει πράγματα που δεν είμαι πολύ σίγουρη ότι διαφορετικά θα θυμόμουν εύκολα.
Και σκεφτόμουν ότι έχει πολύ πλάκα το πώς ξαναβρίσκεσαι στις ίδιες καταστάσεις στη ζωή σου. 5,5 χρόνια μετά, έχω πάλι ένα μικράκι, 14 μηνών, που παλεύει με τα δόντια του και μας ξενυχτάει κάθε βράδυ… Κάθε μέρα είναι όλο και πιο δύσκολο να σηκωθώ το πρωί από το κρεβάτι, η μέση μου έχει αρχίσει να διαμαρτύρεται έντονα για την τόση κακοποίηση που δέχεται καθημερινά, ο πρώτος καφές της ημέρας τελειώνει απελπιστικά γρήγορα, και ο δεύτερος έχει γίνει σχεδόν τόσο απαραίτητος όσο και ο πρώτος… Εντάξει, όλο αυτό τελικά μπορεί να μην έχει και τόση πλάκα, αλλά σκέφτομαι ότι δεν θα αργήσει η ώρα που θα πει κι αυτός τα πρώτα του αστεία λογάκια, που θα πρωτοπάει στον παιδικό, που, που, που…
Και φυσικά που θα πρωτομαγειρέψουμε μαζί. Όπως κάναμε με τον αδερφό του τις προάλλες, που με βοήθησε πολύ με αυτά τα μπιφτέκια. Μέτρησε υλικά, ζύμωσε καλά καλά τον κιμά (αφού φυσικά φόρεσε γάντια – απίστευτος σιχασιάρης), και έπλασε τόσο τέλεια και ίδια μεταξύ τους μπιφτεκάκια, που έμεινα άναυδη. Αν όλα πάνε όπως τα υπολογίζω, και ο Ανέστης βγει κι εκείνος τόσο καλός στην κουζίνα, όπως ο Γιώργος, σε 5-6 χρόνια θα αναλάβουν εκείνοι την κουζίνα του σπιτιού, κι εγώ απλά θα βοηθάω (και μετά ξύπνησες Χρυσάκι).
Μέχρι τότε βέβαια (ή μέχρι να ξυπνήσω), θα ήθελα να σου πω δυο λογάκια για την πιατελίτσα που βλέπεις μπροστά σου. Τα μπιφτεκάκια. Έχω άπειρες συνταγές για μπιφτέκια, από τη μαμά μου, από περιοδικά, από διάφορες σελίδες, άπειρες συνταγές. Και επίσης κάνω και πολλές δικές μου παραλλαγές, ανάλογα με την όρεξη, τα υλικά που έχω διαθέσιμα, και την έμπνευση της στιγμής. Νομίζω ότι ποτέ δεν έχω φτιάξει δεύτερη φορά τα ίδια μπιφτέκια. Τα συγκεκριμένα μου άρεσαν πολύ, λατρεύω το σωταρισμένο κρεμμύδι μέσα στα μπιφτέκια, και ειδικά όταν το σβήνεις με λίγο balsamico, που καραμελώνει ελαφρώς και αρωματίζεται ιδιαίτερα. Επιπλέον γίνονται αφράτα, χωρίς να διαλύονται όταν πας να τα κόψεις, και έχουν αρωματιστεί από το θυμάρι και τη ρίγανη τόσο, όσο πρέπει.
Όσο για τις πατάτες, εντάξει, όποιος δεν έχει δοκιμάσει να “τηγανίσει” πατάτες στο φούρνο, δεν ξέρει τι χάνει. Εγώ το συνηθίζω πολύ στο σπίτι, τόσο γιατί δεν μπορώ καθόλου τη μυρωδιά και το πιτσίλισμα του τηγανιού, αλλά και επειδή, όπως όλα τα παιδιά, ο γιος μου έχει έναν, ας τον πούμε, εθισμό στην τηγανιτή πατάτα, ε, όσο μπορώ, προσπαθώ να καλύπτω με άλλους τρόπους αυτή του την επιθυμία, if you know what I mean…
Ή δε σαλτσούλα μου, χμμμ, ήθελα εδώ και πολύ καιρό να δοκιμάσω μία αυθεντική ισπανική Romesco, και απορώ γιατί άργησα τόσο. Τόσο αρωματική, τόσο δροσερή, ανοίγεις το βάζο και μυρίζει Μεσόγειος. Η διακριτική της γεύση έδεσε τέλεια με τα μπιφτεκάκια, αλλά και με το ψητό κοτόπουλο που έφαγα την επόμενη μέρα.
Και κάπου μεταξύ ταξιδιού στις αναμνήσεις, παραληρήματος για την αϋπνία και ονείρων για το μέλλον της οικογένειας (και της κουζίνας), βρήκε τη θέση της και η πρώτη συνταγή για μπιφτεκάκια σε τούτες εδώ τις σελίδες. Και δεν ήρθε μόνη της, αλλά παρέα με τις πιο “αθώες” τηγανιτές πατάτες, και μια σάλτσα που, αν τη δοκιμάσεις, θα βγάλεις όλο το καλοκαίρι μαζί της. Προφανώς και δεν θα είναι η τελευταία, μιας που το πήρα απόφαση ότι δεν μου ταιριάζει καθόλου να μείνω πιστή μόνο σε μία τέτοια συνταγή… Η ζωή άλλωστε είναι πολλή μικρή για να μη δοκιμάσεις όσο περισσότερες γίνεται…
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
Μερίδες: 6
- για τα μπιφτεκάκια
- 1 κιλό μοσχαρίσιος κιμάς
- 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
- 100 ml ελαιόλαδο (40 +60)
- 50 ml ξύδι balsamico
- 60 γραμ. μπαγιάτικο ψωμί μουλιασμένο και στραγγισμένο
- 1 κ.γ. θυμάρι ξερό
- 1 κ.σ. ρίγανη ξερή
- 1 κ.σ. κέτσαπ
- 1 κ.σ. σάλτσα σόγιας
- αλάτι, πιπέρι
- για τις πατάτες
- 2 κιλά πατάτες
- 50 ml ελαιόλαδο
- 1 κ.γ. πάπρικα γλυκιά
- ανθός αλατιού
- Για τα μπιφτέκια, σωτάρουμε το ψιλοκομμενο κρεμμύδι στα 60 ml ελαιόλαδο για περίπου 5 λεπτά, μέχρι να μαλακώσει καλά.
- Σβήνουμε με το ξύδι balsamico, σωτάρουμε για λίγο ακόμα, μέχρι να μείνει το τηγάνι χωρίς υγρά και αποσύρρουμε από τη φωτιά.
- Σε ένα μεγάλο μπωλ ζυμώνουμε τον κιμά, μαζί με όλα τα υπόλοιπα υλικά, και το κρεμμύδι, που έχουμε αφήσει να κρυώσει για λίγο.
- Σκεπάζουμε το μπωλ και το αφήνουμε στο ψυγείο για περίπου μισή ώρα.
- Πλάθουμε περίπου 15-16 μικρά μπιφτεκάκια και τα τοποθετούμε σε ταψί που έχουμε αλείψει με ελάχιστο ελαιόλαδο.
- Ψήνουμε στο γκριλ του φούρνου για περίπου 15 λεπτά από τη μία πλευρά, βγάζουμε το ταψί από το φούρνο, τα γυρίζουμε, και ψήνουμε για άλλα 10 λεπτά από την άλλη.
- Καθαρίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε σε λεπτά μπαστουνάκια, όπως τις κάνουμε για τηγανιτές.
- Τις ρίχνουμε σε ένα ρηχό και μεγάλο ταψί, προσθέτουμε το λάδι, την πάπρικα και το αλάτι και τις ανακατεύουμε καλά με τα χέρια μας.
- Τις απλώνουμε καλά σε όλο το ταψί, να είναι όλες σε μία στρώση.
- Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα στους 200 βαθμούς για περίπου 20 λεπτά. Στα 15 λεπτά ανοίγουμε το φούρνο, βγάζουμε το ταψί και τις ανακατεύουμε ελαφρώς.
- Σερβίρουμε τα μπιφτεκάκια με τις πατάτες και τη σάλτσα Romesco.
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
- 200 γραμ. κόκκινες πιπεριές ψημένες, από βάζο
- 8-10 τοματίνια από τσαμπί, ανάλογα με το μέγεθος
- 3 σκελίδες σκόρδο
- χυμό από μισό λεμόνι
- 50 γραμ. αμύγδαλα ωμά
- 2 κ.σ. ελαιόλαδο
- 2 κ.σ. μηλόξιδο
- 1 κ.γ. πάπρικα καπνιστή
- αλάτι, πιπέρι
- Χτυπάμε καλά όλα τα υλικά μαζί σε ένα δυνατό multi η επεξεργαστή τροφίμων.
- Αποθηκεύουμε σε γυάλινο βάζο στο ψυγείο για περίπου μία εβδομάδα
No Comments