Bonjour αγαπημένοι! Τι θα λέγατε για λίγη μαγεία σήμερα; Μαγεία, ναι. Έχει πέσει πολύς πειραματισμός στην κουζίνα μου τώρα τελευταία, και μια από τις συνταγές που δοκίμασα και κράτησα είναι αυτή. Το μαγικό κέικ. Το μαγικό κέικ με τις τρεις στρώσεις και τη μία ζύμη.
Αυτό το κέικ μου θυμίζει τους διάφορους τίτλους συνταγών που παίζουν πολύ στο facebook, του τύπου “Ανακατεύει 5 υλικά στο μίξερ και κοιτάξτε τι γίνεται!!!”, ή “Θα εκπλαγείτε αν δείτε τι συμβαίνει όταν βάζει μαζί αβγά με ζάχαρη!!!”, ή “Κοινοποιήστε! Δεν θα πιστεύετε τι θα κάνει με το βούτυρο και το αλεύρι!!!”, και με τους οποίους γελάω ατελείωτα. Μα αλήθεια τώρα, πραγματικά κάτι τέτοιο σας κάνει να κάνετε κλικ στο link και όντως να διαβάζετε τη συνταγή; Όχι πείτε μου, είμαι πολύ περίεργη…
Σοβαρά τώρα, έχει πολύ πλάκα αυτό το κέικ. Δεν ξέρω καν αν θα έπρεπε να το λέω κέικ, αυτό το γλυκάκι τέλος πάντων, έχει πραγματικά πλάκα. Όταν ξεκίνησα να το ετοιμάζω ήμουν απόλυτα προετοιμασμένη για την αποτυχία, αλλά τελικά έπεσα τελείως έξω. Όχι μόνο βγήκε η συνταγή, αλλά όντως όταν το έκοψα, μπορούσα να διακρίνω τις τρεις διαφορετικές στρώσεις που τόσο πολύ διαφήμιζαν όλα τα blogs και οι ιστοσελίδες συνταγών που το παρουσίαζαν.
Πάνω πάνω, μία στρώση αφράτου, μυρωδάτου κέικ, στη μέση μία στρώση πλούσιας κρέμας ζαχαροπλαστικής, και από κάτω, άλλη μία στρώση κρέμας, αυτή τη φορά περισσότερο ψημμένης, σχεδόν καραμελωμένης, ένα πράγμα σαν το δικό μας καζάν ντιπί (που ανάθεμα κι αν ξέρουν οι Αμερικάνοι τι μπορεί να είναι), στην πιο light εκδοχή του.
Ενθουσιάστηκα. Κοίτα που όντως γίνεται, σκέφτηκα. Και γίνεται και τόσο εύκολα. Με ένα μόνο μείγμα, με την ίδια εκτέλεση ενός κοινού κέικ, το μόνο που αλλάζει είναι οι αναλογίες των υλικών, και η θερμοκρασία του ψησίματος (και κάπου εκεί καταλαβαίνουμε όλοι ότι η μαγεία πάει περίπατο, και όλα είναι θέμα χημείας…). Και μετά ήρθε και η γευστική δοκιμή. Μια γαλατένια έκρηξη στο στόμα μου. Μου άρεσε πραγματικά πάρα πολύ αυτό το γλυκό. Μου άρεσε σαν επιδόρπιο, αλλά και σαν συνοδευτικό σε ένα απογευματινό τσάι ή καφέ, μου άρεσε για ένα γλυκό παιδικό σνακ, αλλά και σαν κέρασμα-μικρή μπουκίτσα για μια γιορτή, μου άρεσε πολύ και για ένα (όχι και τόσο) αθώο τσιμπολόγημα από το ταπεράκι που ήταν κλεισμένο στο ψυγείο, την ώρα που άνοιξα να πάρω κάτι άλλο (ναι, ξέρω, δεν θα αλλάξω ποτέ…).
Και μετά έκανα και τη δοκιμή στη δουλειά. “Δοκιμάστε και πείτε μου τι νομίζετε ότι τρώτε”, ρώτησα τα κορίτσια. Η αλήθεια είναι ότι η πιο συχνή απάντηση ήταν “γαλατόπιτα”. Και πράγματι, σκέφτηκα, ότι είναι ίσως η πιο απλή και συνάμα εντυπωσιακή γαλατόπιτα. Με λίγη άχνη και κανελίτσα πασπαλισμένη από πάνω, ό,τι καλύτερο…
Φυσικά το μυαλό ήδη έχει αρχίσει και δουλεύει τις παραλλαγές του. Με λίγο ξύσμα λεμονιού, το τέλειο δροσιστικό γλύκισμα, με σοκολάτα, ή πραλίνα φουντουκιού, για πιο decadent καταστάσεις, με πορτοκάλι και σοκολάτα, με καρύδα, με, με, και δεν ξέρω μέχρι πού θα πάει η σκέψη (και όχι, απαγορεύεται να τα δοκιμάσω εγώ όλα αυτά, γι’ αυτό δοκιμάστε εσείς και πείτε μου)…
Και για να δείτε και μόνοι σας πόσο πραγματικά εύκολο είναι να γίνει, ορίστε και το βίντεο της συνταγής…
Μη μου πείτε ότι δεν σας έπεισα να δοκιμάσετε λίγη μαγεία στη ζαχαροπλαστική σας;;; Άλλωστε, είπαμε, “Απίστευτο! Χτυπάει αβγά με ζάχαρη, ρίχνει και βούτυρο, αλεύρι και γάλα, και δείτε τι βγαίνει!!!! Κοινοποιήστε αμέσως!!!”
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
Μερίδες: 25
- 4 αβγά, χωριστά οι κρόκοι από τα ασπράδια
- 150 γραμ. ζάχαρη
- 125 γραμ. βούτυρο λιωμένο και χλιαρό
- 2 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
- 115 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 500 ml γάλα χλιαρό
- Χτυπάμε τους κρόκους με τη ζάχαρη στο μίξερ, μέχρι να αφρατέψουν,
- Προσθέτουμε το λιωμένο βούτυρο, αφού το έχουμε αφήσει να γίνει χλιαρό, και τη βανίλια και συνεχίζουμε το χτύπημα.
- Ρίχνουμε το αλεύρι και χτυπάμε σε χαμηλή ταχύτητα.
- Συνεχίζοντας το χτύπημα σε χαμηλή ταχύτητα ρίχνουμε σιγά σιγά το χλιαρό γάλα.
- Σε ένα άλλο, καθαρό μπωλ, χτυπάμε τα σπράδια των αβγών σε σφιχτή μαρέγκα.
- Προσθέτουμε τη μαρέγκα στο μείγμα του κέικ και ανακατεύουμε, μέχρι να ενσωματωθεί αρκετά.
- Το μείγμα μας θα είναι πολύ αραιό, και θα μοιάζει με κομμένο, αλλά δεν πειράζει.
- Απλώνουμε λαδόκολλα σε ένα τετράγωνο ταψάκι 20x20 και ρίχνουμε μέσα το μείγμα.
- Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 160 βαθμούς για περίπου 50 λεπτά. Σε 30 λεπτά αρχίζουμε να ελέγχουμε το κέικ. Αν έχει χρυσίσει από πάνω, το σκεπάζουμε ελαφρά με ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο και συνεχίζουμε το ψήσιμο μέχρι να κουνάμε ελαφρώς το ταψί και το κέικ να είναι σταθερό, να μην κουνιέται σαν ζελέ δηλαδή.
- Όταν είναι έτοιμο, το βγάζουμε από το φούρνο και το αφήνουμε 3-4 ώρες να κρυώσει πριν το κόψουμε σε κομμάτια.
- Το διατηρούμε σε κλειστό τάπερ στο ψυγείο για 5-6 μέρες.
Η αρχική συνταγή εδώ.
7 Comments
Α! Αυτό το κέικ το έχω εδώ και καιρό στα υπόψη 🙂
Είναι εύκολο και εντυπωσιακό! Και μου αρέσει που θυμίζει γαλατόπιτα!
Για τον καφέ θα είναι ότι πρέπει!
Σε φιλώ
Το έχω δει αυτό το μαγικό κέικ αλλά δεν το έχω φτιάξει! Νόστιμο και εύκολο! Για όλες τις ώρες!!
Και τι ωραίες φωτογραφίες!!
τελειο!! μ αρεσουν αυτα τα τσαχπινικα!! το ειχα δει κ εγω αλλ δε τοτολμησα!! ωραιες οι φωτο κ το βιντεακι
καλο πασχα!
Πραγματικά έγινε νόστιμο!!!! Τέλεια συνταγή!!!!
Όντως, έγινε ακριβώς όπως είναι στη φωτογραφία! Πόσο θα μπορούσα να αυξήσω τη ζάχαρη χωρίς να επηρεαστούν οι στρώσεις;
Στη συγκεκριμένη συνταγή δεν θα πείραζα τις αναλογίες των υλικών, γιατί φοβάμαι ότι θα επηρεαστούν οι στρώσεις. Αν το θέλετε πιο γλυκό, θα πρότεινα περισσότερη άχνη ζάχαρη από πάνω στο σερβίρισμα.
Ωωωωωωωω τι ωραίο θα το κάνω