Το καθημερινό μαγείρεμα ήταν, είναι και θα είναι ένας από τους μεγαλύτερους πονοκέφαλους σε κάθε σπίτι, για όποιον έχει τη συγκεκριμένη ευθύνη. Είτε μιλάμε για μία μαμά που δεν δουλεύει, είτε για μία εργαζόμενη, είτε για τη γιαγιά που μαγειρεύει για όλους (θέλω τόσο πολύ να βάλω κι έναν μπαμπά στην πρόταση, αλλά πραγματικά, δείξτε μου έναν που έχει την αποκλειστική καθημερινή ευθύνη του μαγειρέματος…), η ερώτηση “τι να φτιάξω αύριο πάλι”, είναι νομίζω η πιο δημοφιλής.
Επειδή ανήκω στη δεύτερη κατηγορία, αυτή της εργαζόμενης μαμάς, μπορώ με σιγουριά να σας πω ότι, τουλάχιστον στη δική μου δουλειά, είναι ένα ερώτημα που ακούω πάρα πολύ συχνά από συναδέλφους. Και ένα ερώτημα που βασανίζει κι εμένα ουκ ολίγες φορές. Τι, νομίζετε ότι επειδή επειδή έχω κι αυτή την παράλληλη δραστηριότητα, διαφέρω σε κάτι όσον αφορά το καθημερινό φαγητό; Χαχα, γελαστήκατε. Είναι και το θέμα του τι στάνταρ έχει ο καθένας μας για το καθημερινό, οικογενειακό τραπέζι του. Πόσες φορές την εβδομάδα θέλει κρέας, ψάρι, λαχανικά, οτιδήποτε, πόσες μέρες μπορούμε να φάμε το ίδιο φαγητό (πόση γκρίνια σηκώνει το συγκεκριμένο…), ξαναζεσταμένο ή της ώρας, και άλλα αντίστοιχα σοβαρά υπαρξιακά ζητήματα.
Προσωπικά, θέλω η καθημερινή μας διατροφή να έχει ποικιλία, να περιλαμβάνει όσο το δυνατόν περισσότερες κατηγορίες τροφών, και να μπορώ να ετοιμάσω όσα περισσότερα πράγματα μπορώ από το σαββατοκύριακο, έτσι ώστε, όταν γυρνάμε σπίτι μας γύρω στις 5.30-6.00 το απόγευμα, να μπορούμε άμεσα να καθίσουμε στο τραπέζι, γιατί διαφορετικά, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να αλληλοφαγωθούμε (μεταφορικά ή και κυριολεκτικά, ανάλογα με τον βαθμό της πείνας). Υπάρχουν όμως και μερικές φορές ρε παιδί μου, που θέλω το κύριο γεύμα της ημέρας μου να είναι ένα ζεστό, φρέσκο, μόλις-βγήκε-από-το-φούρνο, φαγητό που, όχι μόνο θα μας προσφέρει ζεστασιά και απόλαυση, αλλά θα μπορεί να γίνει γρήγορα, και με όσο το δυνατόν λιγότερο κόπο γίνεται.
Και όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό, ε; Φυσικά μακαρονάδα. Νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι μια μακαρονάδα μπορεί να προσφέρει όλα τα παραπάνω. Θέλουμε όμως να έχει και το κάτι παραπάνω, σωστά; Μία λίγο ιδιαίτερη σαλτσούλα, ένα μανιταράκι, κανένα κρεατάκι ίσως, λίγο (ή πολύ) τυράκι, ποιος ξέρει, με τις μακαρονάδες δεν ξέρεις ποτέ πού θα σε βγάλει. Βέβαια, πολλές φορές σκεφτόμαστε, να τα βάλω όλα αυτά, ποιος πλένει όμως τόσα σκεύη ύστερα; Γι’ αυτό είναι μεγάλη ανακάλυψη η γαστρονομική μόδα των τελευταίων ετών που λέγεται “one pot pasta dish”, δηλαδή, όλα μαζί, να μαγειρευτούν σε ένα σκεύος, χωρίς να πρέπει να βράσουμε τα ζυμαρικά χωριστά από τα υπόλοιπα υλικά. Όλα μαζί.
Ας δούμε για λίγο όμως αυτή τη μακαρονάδα. Ελάτε να σας πάω λίγο βήμα-βήμα (καλά, παρακάτω σας πάω και πάλι βήμα-βήμα, σε όλη την εκτέλεση της συνταγής, λίγο ακόμα αν συνεχιστεί αυτό, θα οδηγηθώ σε εξόντωση, δεν υπάρχει περίπτωση…). Ξεκινάμε με ένα μεγάλο, βαθύ, βαρύ σκεύος, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στην εστία της κουζίνας μας, και στο φούρνο. Δε σας κρύβω ότι, όταν άρχισα να ψάχνω τα προϊόντα του ΙΚΕΑ που θα επέλεγα για το διαγωνισμό, το σκεύος αυτό, η κατσαρόλα SENIOR ήταν love at first sight. Προχωράμε στην εκτέλεση της συνταγής μας καραμελώνοντας κρεμμύδια. Ο κανόνας είναι ο εξής: Κάθε συνταγή που ξεκινάει με καραμέλωμα κρεμμυδιών, είναι εξ΄ ορισμού μία καλή συνταγή. Συνεχίζουμε προσθέτοντας λίγο κοτόπουλο, λίγα μανιτάρια, τα ζυμαρικά μας, καναδυό μυρωδικά… Και θα ήταν όλα μια χαρά, ακόμα κι αν σταματούσαμε εδώ, μετά από μερικά λεπτά μαγειρέματος. Αλλά όχι….
Εμείς θέλουμε να πάμε τη μακαρονάδα αυτή ακόμα παραπέρα… Να την κάνουμε πιο κρεμώδη, πιο πλούσια, πιο… μμμμμ…. Θα μπορούσαμε να της βάλουμε κρέμα γάλακτος, αλλά δεν θα το κάνουμε. Θα βάλουμε γιαούρτι, γιατί είμαστε καλά παιδιά. Όχι τόσο καλά όμως, ώστε να αφήσουμε τέτοια μακαρονάδα χωρίς τυρί. Χωρίς μπόλικο τυρί. Που θα ανακατευτεί με τα καυτά ζυμαρικά και θα λιώσει… Ε, κι αφού το κάναμε που το κάναμε το κακό, ας το ολοκληρώσουμε τουλάχιστον… Θα βάλουμε λοιπόν κι άλλο τυρί από πάνω, και θα βάλουμε για πέντε λεπτάκια το σκεύος μας στο φούρνο, κάτω από το γκριλ. Όχι για πολύ. Τόσο όσο να λιώσει και να μας κάνει να θέλουμε να κάνουμε βουτιά με τα πιρούνια μέσα στην κατσαρόλα κατευθείαν. Θέλετε να το κάνετε; Εγώ δεν θα προσπαθήσω να σας σταματήσω…
Η συνταγή αυτή αναρτήθηκε στο πλαίσιο των Food Blog Awars 2016, που διοργανώνει και φέτος το περιοδικό BHMA Gourmet, και το blog μου είναι υποψήφιο στην κατηγορία Best Family Cooking. Αν σας άρεσε η συνταγή, μην ξεχάσετε να ψηφίσετε για το διαγωνισμό εδώ, με τρία απλά βήματα. Τσεκάρετε το κουτάκι δίπλα από τη φωτογραφία μου, συμπληρώνετε λίγο πιο κάτω το email σας, και πατάτε DONE.
Στη συνέχεια, όπως θα γυρνάτε από τη δουλειά, περάστε από το σούπερ μάρκετ, προμηθευτείτε τα υλικά, μπείτε στην κουζίνα για 30 λεπτά και χαρίστε στον εαυτό σας και στους αγαπημένους σας αυτή την απόλαυση… Εγώ ξέρω ότι την αξίζετε…
Δείτε και βήμα-βήμα πόσο εύκολο είναι:
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
Μερίδες: 6
- 4 κ.σ. βούτυρο
- 2 κόκκινα κρεμμύδια κομμένα σε μισοφέγγαρα
- 2 φιλέτα στήθους κοτόπουλου κομμένα σε κύβους
- 1 κ.σ. καστανή ζάχαρη
- 1 κ.σ. worchestersire sauce (γούστερ σως)
- 240 ml κόκκινο κρασί
- 250 γραμ. μανιτάρια λευκά κομμένα σε φέτες
- 1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
- 1½ λίτρο ζωμός κότας
- 500 ζυμαρικά mafaldine
- 2-3 φύλλα δάφνης
- 4-5 κλαράκια θυμάρι
- 200 γραμ. γιαούρτι στραγγιστό
- 250 γραμ. γραβιέρα σε κυβάκια
- αλάτι, πιπέρι
- Ζεσταίνουμε ένα βαθύ σκεύος (τηγάνι ή κατσαρόλα) που μπαίνει στο φούρνο σε μέτρια προς δυνατή φωτιά και ρίχνουμε το βούτυρο.
- Προσθέτουμε τα κρεμμύδια και τη ζάχαρη και τα μαγειρεύουμε μέχρι να μαλακώσουν πολύ, περίπου 6-7 λεπτά, ανακατεύοντας συχνά.
- Ρίχνουμε τα κομμάτια του κοτόπουλου και ανακατεύουμε μαζί με τα κρεμμύδια για 3-4 λεπτά ακόμα, μέχρι να σωταριστούν καλά τα κομμάτια του κοτόπουλου από όλες τις πλευρές.
- Προσθέτουμε τη γούστερ σως και το κρασί, λίγο λίγο και ανακατεύουμε μέχρι να εξατμιστεί τελείως το κρασί.
- Ρίχνουμε τα μανιτάρια και το σκόρδο, αλατοπιπερώνουμε και ανακατεύουμε μέχρι να μαλακώσουν τα μανιτάρια.
- Προσθέτουμε το ζωμό, ανακατεύουμε και περιμένουμε να πάρει μία βράση.
- Ρίχνουμε τα ζυμαρικά, τη δάφνη και το θυμάρι, ανακατεύουμε συχνά για να μην κολλήσουν και μαγειρεύουμε μέχρι να απορροφήσουν σχεδόν όλο το υγρό και να γίνουν al dente.
- Αν δούμε ότι χρειάζονται κι άλλο υγρό, προσθέτουμε λίγο ακόμα (λίγο λίγο).
- Μόλις είναι έτοιμα, αποσύρουμε από τη φωτιά, προσθέτουμε το γιαούρτι και το μισό τυρί και ανακατεύουμε.
- Ρίχνουμε από πάνω και το υπόλοιπο τυρί και μεταφέρουμε το σκεύος στο φούρνο, τον οποίο έχουμε ρυθμίσει στο γκριλ, και έχουμε προθερμάνει σε πολύ υψηλή θερμοκρασία (ανάλογα με το γκριλ μας).
- Ψήνουμε για περίπου 5 λεπτά και σερβίρουμε κατευθείαν.
Για την παρουσίαση της συνταγής χρησιμοποιήθηκαν τα πιάτα και μπωλ DINERA και τα μαχαιροπίρουνα OSTRON, των καταστημάτων ΙΚΕΑ.
Προσαρμογή συνταγής από εδώ.
6 Comments
Καλημέρα Χρύσα! Για μένα την ετοίμασες αυτή την μακαρονάδα;; Αν ναι …έρχομαι! Πολύ λαχταριστή είναι!!!
Αυτές οι συνταγές είναι απλά σωτήριες. Όλα τα υλικά σε ένα σκεύος και ξεγνοιάζεις 🙂
Άσε που όλες οι γεύσεις και τα αρώματα μπλέκονται υπέροχα και το αποτέλεσμα είναι φανταστικό.
Έχεις χρησιμοποιήσει σούπερ υλικά, αγαπημένα όλα!
Σε φιλώ
Δεν θα διαφωνήσω Χρύσα μου. Συμφωνώ σε όλα!!
Κι αυτο είναι ένα φαγητο απίστευτα γρήγορο και πεντανόστιμο. Το καραμέλωμα είναι τέλειο, κι ολα τα υλικά ταιριάζουν (αυτό το λιωμένο τυράκι κάτι μου έκανε πρωι-πρωι ;)..χιχι)
οι φωτογραφίες σου πολύ ωραίες 😉
Φιλιά πολλα
Τι ωραία τα φαγάκια της μιας κατσαρόλας! Και εύκολα! Πολύ λαχταριστό φαγητό!
Πω πω φαίνεται πεντανόστιμο….!!!
Το μόνο προβλημα ειναι οτι δεν εχω σκεύος που να μπαίνει και στο φούρνο..
Σε ευχαριστώ πολύ Πένυ! Μπορείς πάντα να μεταφέρεις το περιεχόμενο της κατσαρόλας σε ένα μεγάλο πυρίμαχο σκεύος και να βάλεις αυτό στο φούρνο. Είναι βέβαια ένα επιπλέον σκεύος για πλύσιμο, αλλά η δουλειά θα γίνει 🙂
Μπορείς επίσης να τελειώσεις το φαγητό στην κατσαρόλα, χωρίς να το βάλεις στο φούρνο, αλλά η αλήθεια είναι ότι τα τυριά θα λιώσουν αλλιώς στο φούρνο…