Ορεκτικά/Συνοδευτικά, Σούπες, Συνταγές

Σούπα με κολοκύθα και γλυκοπατάτα

23 Ιανουαρίου 2014
Εντάξει, κάτι πρέπει να γίνει με αυτόν τον καιρό. Δεν ξέρω τι συμβαίνει στην υπόλοιπη χώρα, αλλά σ’ αυτή την πόλη που το δεύτερο όνομά της είναι “υγρασία”, ο καιρός αυτές τις μέρες είναι ό,τι να’ ναι.  Είναι αλκυονίδες μέρες, ή δεν είναι; Ας αποφασίσει παρακαλώ. Κι αν είναι, μπορεί να σταματήσει να ρίχνει αυτές τις ξεκάρφωτες νυχτερινές βροχές; Και κυρίως, μπορώ να ξυπνήσω ένα πρωί και να μην έχει 98% υγρασία;;;  Πιστεύω πως κανένας Θεσσαλονικιός, όσο κι αν αγαπάει αυτή την πόλη, δεν αντέχει αυτή τη μούχλα που κρατάει όλο το χειμώνα…
Ας πάρουμε για παράδειγμα τη χθεσινή ημέρα. Για διάφορους λόγους δεν πήγα στη δουλειά, ένας από αυτούς είναι ότι νιώθω να με τριγυρνάει κάτι σε αρρώστια (δεν είμαστε για τέτοια τώρα), έτσι σκέφτηκα, “αφού είμαι που είμαι σπίτι, δε φτιάχνω μια ωραία ζεστή σουπίτσα, να ζεσταθεί το μέσα μας;”. Ήθελα κι από καιρό να δοκιμάσω τη συγκεκριμένη σούπα, οπότε, δε χρειάστηκε δεύτερη σκέψη. Χάρηκα κιόλας γιατί όταν ξεκίνησα να μαγειρεύω είχε έξω έναν ωραίο φωτεινό ήλιο, ευκαιρία για ωραίες φωτογραφίες με φυσικό φως. Ναι, καλά. Μέχρι να μαγειρέψω, να σερβίρω και να στήσω το ντεκόρ (τρομάρα μου) να τη και η συννεφιά. Επειδή είμαι και πολύ ευγενικό κορίτσι, με καλή ανατροφή, δε θα σας πω τι αναφώνησα. Το καταπίνω, λέω ό,τι θέλει ας βγει, και ξεκινάω. Αφού τελείωσα, μάζεψα και έφαγα (θα φτάσουμε κι εκεί), να τος πάλι ο ήλιος…… (σε αυτό το σημείο κοντεύω να ξεχάσω και την καλή μου ανατροφή…). Γι’ αυτό λοιπόν ξαναρωτάω: τι θα γίνει με τον καιρό;;;
Ας πάμε καλύτερα στη σούπα, γιατί αν συνεχίσω το παραλήρημα, ούτε εγώ δεν θα θέλω να διαβάσω παρακάτω… Αν μπορώ να δώσω έναν ορισμό είναι food for the soul… Σε ζεσταίνει, σε καλμάρει, σε αναζωογονεί. Το γεγονός ότι τα λαχανικά ψήνονται και δεν βράζουν φαίνεται στη γεύση της, και την κάνουν πολύ ενδιαφέρουσα. Η αρχική συνταγή είχε για αρώματα κανέλα και μοσχοκάρυδο, αλλά μου φάνηκε ότι θα έβγαινε πολύ “χριστουγεννιάτικη”, κι εγώ ήθελα κάτι άλλο. Είπα να πειραματιστώ με άλλα μπαχαρικά, πιο “ριψοκίνδυνα” και δοκίμασα ξερό κόλιανδρο και γλυκιά πάπρικα. Και ευτυχώς ο πειραματισμός πέτυχε. Της πήγε πάρα πολύ. Η δε συνοδεία το ξινόγαλου, τη δροσίζει και προσφέρει αυτή την αντίθεση που πάντα χρειάζεται στη γεύση. Επιπλέον, το γεγονός ότι η περισσότερη δουλειά γίνεται μόνη της στο φούρνο, της δίνει σίγουρα έξτρα πόντους!

Η συνταγή
1 κιλό καθαρισμένη κολοκύθα
1 μεγάλη γλυκοπατάτα
1 μεγάλο κρεμμύδι
2 κ.γ. ξερό κόλιανδρο σε σκόνη
2 κ.γ. γλυκιά πάπρικα
1φλ. κ. ελαιόλαδο
αλάτι, πιπέρι
1 ποτήρι λευκό κρασί
1 λίτρο ζωμό κοτόπουλο
ξινόγαλα ή αριάνι για το σερβίρισμα
Κόβουμε σε μεγάλα κομμάτια την κολοκύθα, τη γλυκοπατάτα και το κρεμμύδι και τα ρίχνουμε σε ένα ρηχό ταψί. Τα περιχύνουμε με το ελαιόλαδο, προσθέτουμε τα μπαχαρικά και αλατοπιπερώνουμε. Ανακατεύουμε και βάζουμε το ταψί σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς. Ψήνουμε για περίπου μία ώρα, ή μέχρι να μαλακώσουν πολύ. Όταν ψηθούν, μεταφέρουμε με μια κουτάλα τα λαχανικά στην κατσαρόλα, ανάβουμε τη φωτιά και προσθέτουμε το κρασί. Μόλις πάρει μία βράση ρίχνουμε και το ζωμό, και βράζουμε για 5 λεπτά. Αποσύρουμε από τη φωτιά, περιμένουμε να κρυώσει λίγο και χρησιμοποιώντας το ραβδομπλέντερ* λιώνουμε τα λαχανικά, με πάρα πολύ προσοχή, γιατί καίει. Μεταφέρουμε ξανά στη φωτιά, χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία στο ελάχιστο, δοκιμάζουμε μήπως χρειάζεται κι άλλο αλατοπίπερο και αφήνουμε να σιγοβράσει για λίγα λεπτά ακόμα. Σερβίρουμε με μία κουταλιά ξινόγαλα και λίγη επιπλέον πάπρικα, αν επιθυμούμε.
*αν δεν έχουμε ραβδομπλέντερ, βάζουμε λίγη-λίγη τη σούπα στο μπλέντερ και χτυπάμε μέχρι να λιώσουν τα λαχανικά (και πάλι με πάρα πολύ προσοχή! Καίει!)

You Might Also Like

16 Comments

  • Reply - spoonstories- 23 Ιανουαρίου 2014 at 12:01

    Ωραία τώρα που ο καιρός θα χαλάσει, (δεν το λέω εγώ ,η ΕΜΥ φταίει),μια σουπίτσα είναι ότι πρέπει. Φιλάκια!

    • Reply Χρύσα 23 Ιανουαρίου 2014 at 21:03

      Ας χαλάσει, να τελειώνουμε! Θα φτιάξουμε πολλές απο δω και πέρα μου φαίνεται!

  • Reply ΕΛΕΝΑ 23 Ιανουαρίου 2014 at 12:33

    Μια υπέροχη, χουχουλιάρικη, βελουτέ σουπίτσα μας μαγείρεψες σήμερα, που πραγματικά θα ζεστάνει το μέσα μας!
    Φιλιά Χρύσα μου, καλό μεσημέρι!

    • Reply Χρύσα 23 Ιανουαρίου 2014 at 21:06

      Χουχουλιάρικη πραγματικά! Πάντα τη χρειαζόμαστε λίγη ζεστασιά Έλενα! Φιλάκια πολλά!

  • Reply peps 23 Ιανουαρίου 2014 at 14:30

    Πόσο μ' αρέσει αυτή η σούπα!! Και έκανες και ωραίο σχεδιάκι με το ξυνόγαλα!!

    • Reply Χρύσα 23 Ιανουαρίου 2014 at 21:15

      Είναι όντως πολύ νόστιμη Πέπη μου! Είδες ο καλλιτέχνης;;;….. (γελάμε τώρα…)

  • Reply Silena 23 Ιανουαρίου 2014 at 15:43

    Μια σουπίτσα είναι ότι πρέπει ακόμα κι αυτές τις μέρες που ο ήλιος μας έκανε για λίγο την εμφάνισή του!!!!!! Φαντάζομαι γεύση και αρώματα αλλά και το χρώμα είναι απίστευτο!!!!
    Φιλιά!

    • Reply Χρύσα 23 Ιανουαρίου 2014 at 21:17

      Και η γεύση ήταν πολύ ωραία, και τα αρώματα γέμισαν το σπίτι! Είναι σούπα "παντός καιρού"!!! Φιλιά!

  • Reply mia maria 23 Ιανουαρίου 2014 at 20:49

    Φαίνεται πολύ λαχταριστή! Δεν έχω φτιάξει ποτέ σούπα με κολοκύθα, νομίζω πως πρέπει να δοκιμάσω!

    • Reply Χρύσα 23 Ιανουαρίου 2014 at 21:17

      Κι εγώ δεν είχα φτιάξει ποτέ Μαρία μου, με το ψήσιμο έγινε πολύ εύκολα! Φιλιά πολλά!

  • Reply ΕΛΕΝΗ 23 Ιανουαρίου 2014 at 21:10

    Τέλεια η σουπίτσα σου Χρύσα μου και τα μπαχαρικά που χρησιμοποίησες μου άρεσαν πάρα πολύ!Το ξινόγαλα της ταιριάζει υπέροχα!
    Φιλάκια!!!

    • Reply Χρύσα 23 Ιανουαρίου 2014 at 21:18

      Το ξινόγαλα τη "δροσίζει" λίγο από τα μπαχαρικά, τα οποία βγαίνουν άκρως ενδιαφέροντα!

  • Reply Sofia Sofeto 23 Ιανουαρίου 2014 at 21:25

    Υπέροχη η σούπα σου ! Είναι πολύ του γούστου μου!

    • Reply Χρύσα 24 Ιανουαρίου 2014 at 13:46

      Ααα, πολύ χαίρομαι! Καλό σαββατοκύριακο Σοφάκι!

  • Reply Tante Kiki 23 Ιανουαρίου 2014 at 21:54

    Πεντανόστιμη η σούπα σου Χρύσα μου!! Λατρεύω τα υλικά της!!!
    Αχ αυτή η υγρασία …είναι απίστευτη…εγώ ό,τι ώρα και να κοιμηθώ το πρωί ξυπνώ (στις 6.50) με το ζόρι… άντε να ανοίξει το μάτι σου!!!! Τύφλα να έχει το Λονδίνο… εμείς το περνάμε!!!
    Φιλιά!

    • Reply Χρύσα 24 Ιανουαρίου 2014 at 13:47

      Ε, να, εσύ μπορείς να με καταλάβεις! Πού θα πάει, θα περάσει! Φιλιά Κική μου!

    Leave a Reply