Κρέας, Κυρίως Πιάτα, Συνταγές

Pollo al cacciatore (Το κοτόπουλο του κυνηγού)

30 Οκτωβρίου 2013
Comfort food.
Πιστεύω ακράδαντα ότι ο ορισμός του είναι διαφορετικός για τον καθένα, αφού στο
κάτω κάτω, ο καθένας ηρεμεί, ησυχάζει και χαλαρώνει με διαφορετικό τρόπο. Για
μένα, βασική προϋπόθεση να χαρακτηριστεί ένα φαγητό ως comfort food είναι
κάτι που δεν έχει να κάνει με τα υλικά ή τον τρόπο που μαγειρεύεται, αλλά με
τον τρόπο που σερβίρεται.
Θα πρέπει λοιπόν να μπορώ να το σερβίρω σε ένα βαθύ πιάτο, και να χρειάζομαι
μόνο ένα πιρούνι ή ένα κουτάλι για να το φάω, δηλαδή ουσιαστικά, να μπορώ να το
απολαύσω βυθισμένη στον καναπέ, μπροστά στην τηλεόραση, και όχι απαραίτητα να χρειαστεί
να στρώσω τραπέζι, με πιάτα, ποτήρια, μαχαιροπίρουνα, ψωμιά, τυριά, σαλάτες για
να το συνοδέψουν, κλπ. Και φυσικά, να μην του λείπει μία ωραία, δεμένη σάλτσα,
ώστε να είναι η γεύση του πλούσια. Α, ξέχασα! Εξίσου απαραίτητο συστατικό:
υδατάνθρακας! (τελικά μάλλον θέλω πολλά… το blogging προβλέπεται να εξελιχθεί σε
πρώτης τάξεως ψυχανάλυση…)

 

Το Pollo al cacciatore είναι
μία πολύ κλασική ιταλική συνταγή, κατά τη γνώμη μου ιδιαίτερα «μαμαδίστικη», με
λίγα βασικά υλικά, αλλά με περιθώριο για παραλλαγές, που μπορούν να το
προσαρμόσουν εύκολα στη γεύση του καθενός.

Η συνταγή
4 φιλέτα από μπούτι κοτόπουλου, σε μικρά κομμάτια (είπαμε,
μόνο πιρούνι!)
αλεύρι για το πανάρισμα
4 κ.σ. ελαιόλαδο
3-4 κόκκινες πιπεριές
1 μεγάλο κρεμμύδι
1 σκελίδα σκόρδο
2 φύλλα δάφνης
1 ποτήρι λευκό κρασί
2 κουτιά ντομάτες κονκασέ
70 γραμ.
κάπαρη
100
γραμ. πράσινες ελιές σε φέτες
1 κ.σ. ρίγανη ξερή, ή 4-5 κλωναράκια φρέσκια
αλάτι, πιπέρι

 

 

Κόβουμε τις πιπεριές και το κρεμμύδι σε ροδέλες και
αλευρώνουμε τα κομμάτια του κοτόπουλου. Σωτάρουμε σε βαθύ τηγάνι ή κατσαρόλα με
αντικολλητικό πάτο το κοτόπουλο μέχρι να χρυσίσει, και το αποσύρουμε από τη
φωτιά. Στο ίδιο σκεύος σωτάρουμε τις πιπεριές, το κρεμμύδι και το σκόρδο. Όταν
μαραθούν, σβήνουμε με το κρασί, αλατοπιπερώνουμε, και προσθέτουμε την ντομάτα,
τη δάφνη, τη ρίγανη, την κάπαρη και τις ελιές. Μόλις πάρει βράση, ρίχνουμε μέσα
ξανά το κοτόπουλο, χαμηλώνουμε τη φωτιά, κλείνουμε το καπάκι και αφήνουμε να
σιγοβράζει για περίπου 20 λεπτά, μέχρι να μαγειρευτεί καλά το κοτόπουλο και να
δέσει η σάλτσα.
Και αφού μιλάμε για ιταλική συνταγή, θεωρώ ότι τίποτα δεν
του ταιριάζει καλύτερα σαν συνοδευτικό, από ένα ζυμαρικό…. Αν έχετε αντίθετη
άποψη, μπορείτε να δοκιμάσετε και να προτείνετε και σε μένα!
Tip:
προσοχή λίγο με το αλάτι, μιας και η κάπαρη είναι ήδη αλμυρούτσικη. Καλό είναι
βέβαια, να την ξαλμυρίσουμε πρώτα, αλλά και πάλι…

 

 

You Might Also Like

12 Comments

  • Reply Ερμιόνη 31 Οκτωβρίου 2013 at 07:53

    Καλημέρα Χρύσα!
    Φαγάκι υπέροχο και χορταστικό γεμάτο γεύσεις, υφές και αρώματα!
    Το comfort food στα καλύτερα του 🙂
    Φιλιά

    • Reply Χρύσα 31 Οκτωβρίου 2013 at 09:07

      Και κυρίως, πολύ πολύ εύκολο!

  • Reply Kitchen Stories 31 Οκτωβρίου 2013 at 09:50

    Χρώματα κι αρώματα χορταστικά…και ναι,
    συμφωνώ μαζί σου για τον ορισμό του comfort food. Έτσι πρέπει να είναι!

    Καλώς βρεθήκαμε!
    Z.

    • Reply Χρύσα 31 Οκτωβρίου 2013 at 11:30

      Ευχαριστώ πολύ Ζαμπία! Χαίρομαι που συμφωνούμε! Επισκέπτομαι κι εγώ πολύ συχνά την κουζίνα σου και βρίσκω πάντα πολύ ωραίες γεύσεις και ιδέες!
      Καλώς ήρθες, λοιπόν!

  • Reply Ανώνυμος 31 Οκτωβρίου 2013 at 18:01

    Να τι θα φτιαξω την Κυριακη!!

  • Reply Χρύσα 31 Οκτωβρίου 2013 at 19:00

    Και βέβαια να το φτιάξεις, είμαι σίγουρη ότι θα σου αρέσει πολύ!

  • Reply Create Taste 2 Νοεμβρίου 2013 at 07:48

    Αυτή η συνταγή είναι η αγαπημένη μου με κοτόπουλο! Την κάνω λίγο διαφορετικά (χρησιμοποιώ φρέσκες ντομάτες) αλλά είναι τέλεια και εύκολη με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο!

    • Reply Χρύσα 2 Νοεμβρίου 2013 at 09:33

      Έχεις δίκιο, με οποιονδήποτε τρόπο, είναι τέλειο! Καλώς ήρθες!

  • Reply mia maria 2 Νοεμβρίου 2013 at 10:40

    Μην ανησυχείς, το blogging είναι για όλους μας ένα είδος ψυχοθεραπείας!
    Το φαγητό σου είναι υπέροχο!
    Καλώς ήρθες στην παρέα μας και καλώς σε βρήκα 🙂

    • Reply Χρύσα 2 Νοεμβρίου 2013 at 12:25

      Καλώς σας βρήκα Μαρία! Group therapy, λοιπόν!

  • Reply Tante Kiki 3 Νοεμβρίου 2013 at 08:33

    Καλώς σε βρίσκω Χρύσα… πράγματι το blogging είναι ένα είδος ψυχοθεραπείας και μάλιστα πολύ καλό!!!
    Το πιάτο σου υπέροχο και όσο για το comfort foo κι εγώ πιστεύω ότι εξαρτάται από τον καθένα ο ορισμός του!!!
    Καλό μήνα και καλώς ήρθες στην μπλογκογειτονιά!!! -:))

    • Reply Χρύσα 3 Νοεμβρίου 2013 at 10:45

      Καλώς βρεθήκαμε λοιπόν! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε! Εύχομαι να τα λέμε!

    Leave a Reply