Κρέας, Κυρίως Πιάτα, Συνταγές

Τζαμαϊκανό κοτόπουλο jerk (Jerk Chicken)

7 Μαΐου 2015

Να σας πω την αλήθεια, δεν έχω ψάξει σε βάθος τη τζαμαϊκανή κουζίνα (όταν με το καλό κερδίσω το τζόκερ θα επιδιώξω άμεσα να αποκτήσω αυτή τη γνώση στην πράξη…) αλλά ένα πιάτο για το οποίο ξέρω ότι είναι διάσημη είναι αυτό. Το jerk chicken. Το συστατικό που κάνει αυτή τη συνταγή να ξεχωρίζει είναι το μπαχάρι (allspice στα αγγλικά ή pimento όπως το λένε στη Τζαμάικα), το οποίο, αναμεμιγμένο με πολλά ακόμα υλικά μας δίνει αυτό το τόσο άσχημο, αλλά τόσο νόστιμο κοτόπουλο.

 

Μην σκεφτείτε να το προσπεράσετε μόνο εξαιτίας του χρώματός του, σας παρακαλώ, σας διαβεβαιώνω ότι δεν το έκαψα… (και επιπλέον, μην είστε ρατσιστές με τα άσχημα κοτόπουλα). Όλη η γεύση του και το άρωμά του κρύβονται κάτω από αυτή του την ασχήμια. Κι αν δεν πιστεύετε εμένα, εμπιστευτείτε τον Jamie, ο οποίος νομίζω ότι έχει συμπεριλάβει από μία τουλάχιστον εκδοχή του jerk chicken σε κάθε του βιβλίο ή σειρά εκπομπών (τις έχω δει σχεδόν όλες ξανά και ξανά, γι’ αυτό σας το λέω με σιγουριά…)

 

 

Η συνταγή πάντως στην οποία βασίστηκα εγώ είναι από το βιβλίο “The essential New York Times Cookbook”, το οποίο μου έχει κάνει δώρο η ξαδέρφη μου πριν από καναδυό χρόνια (άμα ο άνθρωπος ξέρει τι δώρα πρέπει να σου φέρει…). Την προσάρμοσα βέβαια λίγο στα δικά μου δεδομένα – του τύπου, πού να τρέχω να βρω πιπεριές scotch bonnet (εκ Καραϊβικής) που θέλει κανονικά, βάλε λίγο μπούκοβο (εκ Θεσσαλονίκης) παραπάνω να γίνουμε (πώς λέμε εδώ στην πόλη μας “καλή και η Τζαμάικα, αλλά σαν τη Χαλκιδική δεν έχει”; Αυτό.)

 

 

Δεν μπορείτε να πείτε, σας τρέλανα στις παραπομπές σήμερα. Τόσες παραπομπές σε δύο παραγράφους, ούτε τη διπλωματική μου εργασία στο μεταπτυχιακό να ξαναέγραφα (no thanks…). Κυκλοφορούν άπειρες παραλλαγές της διάσημης συνταγής στο διαδίκτυο, και μπορείτε να την προσαρμόσετε στα δικά σας δεδομένα, να την κάνετε περισσότερο ή λιγότερο καυτερή, να αφαιρέσετε υλικά που δεν σας ταιριάζουν, πάντα όμως η βάση της θα είναι το μπαχάρι, το οποίο, η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι πρέπει να είναι σε κόκκους.
Ακολουθήστε τη συμβουλή μου και ετοιμάστε τη μαρινάδα από την προηγούμενη. Αφήστε το κοτοπουλάκι να “κοιμηθεί” όλο το βράδυ τυλιγμένο στα φανταστικά αυτά αρώματα και την επόμενη μέρα σας υπόσχομαι ότι είστε έτοιμοι για γευστικό ταξίδι στη Τζαμάικα. Το κανονικό ταξίδι, είπαμε, όταν κερδίσουμε το τζόκερ…

 

Η συνταγή

2 μπουτάκια κοτόπουλου με την πέτσα

για τη μαρινάδα

1 μεγάλο κρεμμύδι
1 σκελίδα σκόρδο
1 κομμάτι φρέσκο τζίντζερ (περίπου 2 εκατοστά)
2 κ.σ. μπαχάρι σε κόκκους
2 κ.γ. μπούκοβο
5-6 κοτσάνια φρέσκο θυμάρι
5-6 κοτσάνια φρέσκο κόλιανδρο
2 κ.σ. μαύρη ζάχαρη
2 κ.σ. σόγια σως
1/4 κούπας ελαιόλαδο
2 κ.σ. λευκό ξύδι
2 κ.σ. χυμό lime (ή λεμόνι)
αλάτι, πιπέρι

Από την προηγουμένη, ρίχνουμε όλα τα υλικά της μαρινάδας στον επεξεργαστή τροφίμων (food processor) ή σε ένα δυνατό multi και χτυπάμε καλά, μέχρι να γίνουν μία πηχτή πάστα. Αδειάζουμε τη μαρινάδα σε ένα γυάλινο σκεύος με καπάκι, βάζουμε μέσα το κοτόπουλο και με τα χέρια μας απλώνουμε τη μαρινάδα να πάει παντού. Αφήνουμε το σκεύος στο ψυγείο όλο το βράδυ. Το βγάζουμε μισή ώρα πριν να το μαγειρέψουμε. Τοποθετούμε τα κομμάτια του κοτόπουλου σε ένα ταψί στρωμένο με λαδόκολλα, ρίχνουμε από πάνω την υπόλοιπη μαρινάδα και ψήνουμε στο γκριλ του φούρνου για 45-50 λεπτά, μέχρι να διαπιστώσουμε ότι έχει ψηθεί καλά το κοτόπουλο. Στο ενδιάμεσο, ανοίγουμε μια φορά το φούρνο και, χρησιμοποιώντας ένα κουτάλι, παίρνουμε λίγη από τη μαρινάδα που βράζει μέσα στο ταψί και περιχύνουμε το κοτόπουλο. Όταν το κοτόπουλο ψηθεί, βγάζουμε το ταψί από το φούρνο, το σκεπάζουμε με λαδόκολλα και αλουμινόχαρτο και το αφήνουμε να σταθεί για 15-20 λεπτά, πριν να σερβίρουμε.
Το συνοδεύουμε με ρύζι (εγώ χρησιμοποίησα καστανό ρύζι), στο οποίο περιχύνουμε και λίγη από τη σάλτσα που έχει δημιουργηθεί στο ταψί.

 

 

You Might Also Like

32 Comments

  • Reply Ελπίδα - two boys and hope 7 Μαΐου 2015 at 06:50

    επειδη κι εμας δεν μας βλεπω για Τζαμαικα συντομα.. ας δοκιμασουμε το κοτοπουλακι μπας και ταξιδεψουμε νοερα τουλαχιστον… καλημέρα Χρυσα μου!! φιλια

    • Reply Χρύσα 7 Μαΐου 2015 at 20:32

      Έτσι…. Μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι!

  • Reply Neanikon Pastry Blog 7 Μαΐου 2015 at 07:21

    Καλημέρα Χρύσα !!!! Τα αρωματικά δίνουν και παίρνουν 🙂 !!!!!

    • Reply Χρύσα 7 Μαΐου 2015 at 20:33

      Πραγματικά δίνουν και παίρνουν! Κυρίως δίνουν!

  • Reply Ανώνυμος 7 Μαΐου 2015 at 07:25

    Μπορεί να πήγα Jamaica αλλά jerk chicken δεν έφαγα (αν και όλοι οι πλανώδιοι το μαγείρευαν) για τον ένα και απλούστατο λόγο: ΚΑΙΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!! Είναι τόσο spicy που όταν έφερα σε φίλους μου (που είναι πολύ "ανθεκτικοί" στα καυτερά) μείγμα για jerk και το μαγείρεψαν, μου είπαν πως δεν μπόρεσαν να το φάνε. Έμοιαζαν με τα καρτούν που βγάζουν καπνούς από τα αυτιά :Ρ
    Πάντως οι Τζαμαϊκανοί το έχουν σαν το δικό μας γύρο ένα πράγμα….
    Περί ορέξεως…
    Καλημέρα!
    Ιωάννα

    • Reply Χρύσα 7 Μαΐου 2015 at 20:37

      Καλά, εννοείται ότι αυτή είναι η πιο mild εκδοχή αυτού του πιάτου, αντιλαμβάνομαι ότι δεν είναι εύκολο να αντέξει κάνεις την original!
      Πέρι ορέξεως όμως, όπως λες κι εσύ…
      Ευχαριστώ που μοιράστηκε την εμπειρία σου Ιωαννα!

  • Reply Beauty Follower 7 Μαΐου 2015 at 07:50

    Αμα λες εσυ οτι ειναι νοστιμο… πάω πάσο!
    Παντως εχει πλακα εμφανισιακα 🙂

    http://beautyfollower.blogspot.gr

    • Reply Χρύσα 7 Μαΐου 2015 at 20:38

      Αλήθεια είναι… τι, ψέματα θα πω;!

  • Reply Tante Kiki 7 Μαΐου 2015 at 08:22

    Μια που δεν ευελπιστώ για ταξίδι στη Τζαμάικα… άσε που δεν το θέλω κιόλας, το κοτόπουλό σου είναι τέλειο και πικάντικο!!!
    Την καλημέρα μου!

    • Reply Χρύσα 7 Μαΐου 2015 at 20:39

      Άμα δεν το θες το ταξίδι Κική μου, άσε, πάω εγώ για σένα! Είναι πικάντικο όσο πρέπει!

  • Reply ΕΛΕΝΑ 7 Μαΐου 2015 at 08:55

    Όταν κερδίσεις το τζόκερ, σε παρακαλώ να με πάρεις κι εμένα μαζί σου στην Τζαμάικα, να σου κουβαλάω τις βαλίτσες και τις λουί βιτόν τσαντούλες σου, έτσι??
    Εγώ ρατσίστρια δεν είμαι με τα κοτόπουλα και ουδόλως με απασχολεί το χρώμα αφού μας διαβεβαιώνεις για την γεύση.
    Απλά προσπαθώ να καταλάβω ποιο υλικό ευθύνεται για το χρώμα. Η σόγια που σκουραίνει, δεν είναι σε μεγάλη ποσότητα. Πιθανόν η ανάμειξη όλων των συστατικών της μαρινάδας και το θρυμματισμένο μπαχάρι να δίνουν το σκούρο αποτέλεσμα, το οποίο όπως δηλώσαμε δεν μας απασχολεί, μας απασχολεί μόνο η νοστιμιά του πιάτου σου.
    Φιλιά!

    • Reply Χρύσα 7 Μαΐου 2015 at 20:43

      Θα σε παρω, θα σε παρω! Σκοπεύω να έχω πολλές τσαντούλες μαζί μου στο ταξίδι!
      Δεν είναι τόσο το χρώμα της σόγιας. Η μαριναδα είναι πολύ σκουροχρωμη ακόμα και ωμη, το μπαχαρι τη μαυρίζει πολύ. Αλλά είναι και η μαύρη ζάχαρη (εννοώ dark brown) που καραμελωνει στο γκριλ.
      Μια δοκιμή θα σε πεισει Έλενα!

  • Reply AgapameAnDolmas 7 Μαΐου 2015 at 09:22

    οταν κερδισεις το τζοκερ παρε και μενα μαζι να δοκιμαζω τα πιατα να μη κουραζεσαι 😛 υπεροχοοοο το κοτοπουλο!!! μαυρισε απ την ηλιοθεραπεια στην καραιβικη !!! σιγουρα θα το δοκιμάσω!!! αφου δεν παμε εμεις εκει ας το φερουμε στο τραπεζι μας!!

    • Reply Χρύσα 7 Μαΐου 2015 at 20:45

      Κι εσένα θα σε παρω (μάλλον θα βάλω λίστα αναμονής…!)!!!
      Αυτό έπαθε, ακριβώς! Ηλιοθεραπεία στην Καραϊβικη!

  • Reply Amelie 7 Μαΐου 2015 at 09:23

    Εγώ πήγα στη Τζαμάϊκα (πολύ ωραίο ταξίδι, το δηλώνω για όποιον ενδιαφέρεται) αλλά τέτοιο κοτοπουλάκι δεν έφαγα εκεί, το προτιμώ σε κάπως πιο mild εκδοχή, όπως η δική σου. Νομίζω πως θα μου αρέσει πολύ αυτός ο συνδυασμός μπαχαρικών και αρωμάτων, θα κάνω σίγουρα μία δοκιμή!

    • Reply Χρύσα 7 Μαΐου 2015 at 20:46

      Α, πηγες πουλάκι μου! Από σένα θα πάρουμε πληροφορίες λοιπόν!

  • Reply kikitchen and the chef 7 Μαΐου 2015 at 10:10

    πρωτα θελω να πω οτι αγαπω τον τζειμι(με το που ειδα τον σημερινο σου τιτλο το μυαλο μου πηγε σε αυτον)!!!
    ακομα θελω να σου δωσω τα συγχαρητηρια μου για αυτο το πιατο σου!!ειναι απολυτως του γουστου μου,ειμαι σιγουρη οτι θα μου αρεσει,δεν με πειραζει η "ασχημια" του γιατι στα δικα μου ματια ειλικρινα δεν ειναι ασχημη αυτη η μαυροκαρβουνισμενη οψη!!!!
    τελειο χρυσα!!!!

    • Reply Χρύσα 7 Μαΐου 2015 at 20:48

      Όλοι αγαπάμε Jamie!
      Ευχαριστώ πολύ Κική! Χαίρομαι που σου αρεσε τόσο!

  • Reply Αθηνά 7 Μαΐου 2015 at 10:39

    Γιαμ γιαμ σε δύσκολη ώρα είδα το κοτοπουλάκι σου!! Σε εμπιστεύομαι όπως και τον Jamie βεβαίως βεβαίως!! Μπούκοβο έχω θα δοκιμάσω!! Μια χαρά είναι το κοτοπουλάκι ποιός το είπε άσχημο;;; Την καλησπέρα μου!

    • Reply Χρύσα 7 Μαΐου 2015 at 20:49

      Όλες οι ώρες δύσκολες είναι για τους πειρασμούς γύρω μας!
      Δοκιμασε Αθηνά και περιμένω εντυπώσεις!

  • Reply Ξανθή 7 Μαΐου 2015 at 10:54

    Χρύσα το βάζω στα υπόψιν μιας και αρέσουν τα πικάντικα στον καλό μου.

    • Reply Χρύσα 7 Μαΐου 2015 at 20:50

      Πιστεύω πως θα του αρέσει πολύ Ξανθή!

  • Reply peps 7 Μαΐου 2015 at 12:10

    Δε με χάλασε καθόλου η όψη του!!!
    Από τα υλικά της μαρινάδας καταλαβαίνω τη νοστιμιά του!!!
    Θα δοκιμαστεί!!!

    • Reply Χρύσα 7 Μαΐου 2015 at 20:51

      Μμμ, θα σου αρέσει σίγουρα Πεπη! Θα περιμένω!

  • Reply Χρυσαυγή 8 Μαΐου 2015 at 06:41

    Η εμφάνιση δεν παίζει κανένα ρόλο γιατί τα υπέροχα υλικά καπελώνουν την όποια "περίεργη" όψη!
    Μου αρέσουν αυτές οι κουζίνες που χρησιμοποιούν τα μπαχαρικά τους πολύ.
    Φανταστικό σε όλα του το φαγητό αυτό. Επίσης μου άρεσε και το ιδιαίτερο ξύλινό σου πιάτο!!! 🙂
    Το θέλω όοοοοολο το σύνολο όπως κατάλαβες!
    χαχχαχααχχαα

    Καλημέρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Καλό ΣΚ!

  • Reply mia maria 8 Μαΐου 2015 at 07:50

    Φαινεται νοστιμότατο! Αρωματικό και όσο καυτερό μπορώ να αντέξω! Όταν κερδίσεις το τζόκερ, θα με πάρεις μαζί σου 😉

  • Reply Αγγελική~CooKika 8 Μαΐου 2015 at 09:34

    Όποιος είναι "ρατσιστής" και δεν δοκιμάσει αυτό το "άσχημο" κοτόπουλο, σίγουρα έχει να χάσει πολλά!!
    Καλημέρα!

  • Reply Penelope 8 Μαΐου 2015 at 11:23

    Νομίζω πως θα είναι νόστιμο Χρύσα μου, χάρη στα υλικά του όπως τα διαβάζω.

    Αλλά άμα το σερβίρω έτσι "σκουρωπό" στα παλικάρια μου με βλέπω να με πετάνε έξω από την κουζίνα… Καθώς μιλάμε για πολύ "δύσκολο" κοινό :-))

    Καλό Σαββατοκύριακο σου εύχομαι.

  • Reply thegreenmixer.com 10 Μαΐου 2015 at 09:38

    Εμενα παλι δεν με χαλασε το χρωμα του, ισα ισα δηλαδη το αντιθετο, ισως γιατι εχω μια ταση προς τα φλαμπε/παραψημενα, αν και καμια σχεση στο συγκεκριμενο πιατο. Τελευταια εχω αρχισει να τρωω πιο πικαντικα φαγητα, αλλα οχι πολυ καυτερα και η προσαρμογη σου στη συνταγη μου φαινεται πολυ νοστιμη και του γουστου μου…

  • Reply evi@thehealthycook 10 Μαΐου 2015 at 13:40

    μόνο που διαβάζει κανείς τα υλικά της μαρινάδας, καταλαβαίνει πόσο νόστιμο και αρωματικό είναι αυτό το πιάτο! ένα κι ένα είναι όλα τα υλικά! σίγουρα θα είναι πολύ νόστιμο, , άλλωστε μου αρέσουν τα καυτερά! 🙂
    φιλιά κοριτσάκι μου!

  • Reply Μarion, 11 Μαΐου 2015 at 07:00

    Σιγά μην σε παρεξηγήσουμε… για λίγο μαυρισμένο κοτόπουλο που είναι μέσα στο concept της συνταγής??? Ποτέ! Κι αφού έτσι το θέλουν εκεί στη Τζαμάικα… εμείς θα πούμε ναι..

    Σιγουρα ιδιαίτερο, πικάντικο και νόστιμο κοτοπουλάκι Χρύσα μου.
    Πολύ ωραία η ιδέα σου και φυσικά πρέπει να αξιοποιούμε τα ωραία δώρα που μας φέρνουν 😉

    Φιλιά 🙂

  • Reply Ερμιόνη 11 Μαΐου 2015 at 14:12

    Η συγκεκριμένη συνταγή είναι πράγματι πολύ διάσημη!
    Έχω πετύχει αρκετές παραλλαγές αλλά ναι, πρέπει να πω ότι η εμφάνιση πάντα με αποθάρρυνε από το να τη φτιάξω 🙂
    Σίγουρα η μαρινάδα είναι το μυστικό της επιτυχίας. Με άφθονα υλικά και υπερπλούσια γεύση!
    Φιλιά

  • Leave a Reply